Gevoelige snaren met mooie verhalen bij Remy Martin

In 2011 ontstond er een onregelmatig samenwerkingsverband tussen pianist Martin Fondse en harpist Remy van Kesteren. De toevoegingen ‘pianist’ en ‘harpist’ doen tekort aan hun muzikale inbreng. Want naast het feit dat beide heren muziek schrijven, bewerken en op het podium ook veel improviseren, worden er veel meer instrumenten bespeeld. Het toch al rijke snarengeluid van de vleugel en de harp wordt nog opgerekt met ondermeer een vibrandoneon, laptop, Prophet-6, en Korg synthesizer. Naast de pedalen van de harp ligt bovendien een portie spaghetti van snoeren die leiden naar een batterij van loop- en effect pedalen.

VERBINDING
Ze starten met Maria/Tomorrow Eyes. Het eerste nummer symboliseert misschien wel de samenwerking en de verbinding tussen Fondse en Van Kesteren. Het nummer Maria werd geschreven door Fondse en herschreven en van tekst voorzien door Remy van Kesteren en werd omgedoopt tot Tomorrow Eyes en nu gebracht zonder vocalen. Het volgende nummer, Franck, is een vroege compositie van Van Kesteren. Het idee voor het daaropvolgende nummer ontstond tijdens een taxirit in de stad Londen van tien minuten die uitliepen tot twee uur. De taxichauffeur Ahmed bleek een voormalig arts uit Afghanistan die tien jaar eerder uit zijn land moest vluchten. Hij was blij met de nieuwe kansen die er voor hem en zijn gezin lagen. In muziek bestaan geen grenzen en Van Kesteren schreef het filmische Refugee. Het draagt bij vlagen een Oosterse sfeer, weerspiegelt de stadsatmosfeer en vermengt melancholie met een positieve vibe.

EERBETOON
Aankondigingen en composities worden gelijkelijk verdeeld. Fondse wilde een eerbetoon brengen aan de pianist die hem ooit inspireerde om muzikant te worden en zelf te kunnen bepalen welke muziek je wilt spelen. Hij nam ons terug naar zijn jeugd toen zijn vader in het Smalstads Mannenkoor zong. Het koor had een jaarlijkse uitvoering en één keer per vijf jaar was pianist Louis van Dijk te gast. En die speelde zonder te repeteren precies wat hij wilde en overal briljant door heen. Broken Man is een statige en beetje klassiek getinte pianosolo.
Het volgende muziekstuk is een harpsolo. Het publiek mag kiezen uit een stuk van Satie of van Radiohead. Het wordt een prachtig uitgebouwde melodie van Radiohead.

AFRIKA
Van Kesteren houdt van het Afrikaanse continent. Afgelopen jaar was hij in Ethiopië en daar hoorde hij van een ritueel waarbij mensen op het dak klommen bij een juist overledene om te dansen en het leven te vieren. Dancing On The Rooftops Of The Dead is een mooi ritmisch, opzwepend en zeer dansbaar stuk muziek.

Na de pauze Introduction to Poetry. Het nummer dateert van toen Van Kesteren gast was bij het Nationaal Jeugdorkest en vertaalde gedichten van muziek voorzag. Kees van Kooten had werk vertaald van de Amerikaanse humoristische dichter Billy Collins. Het zijn gedichten die een lezer gelukkig kunnen maken, maar vanmiddag alleen een instrumentale uitvoering waarvan de bezoeker niet ongelukkig wordt. Het gelegenheidsduo speelt deze middag een bonte verzameling van nummers uit beider oeuvre voor het aandachtige publiek. Allen rijk geïllustreerd of onderbouwd met anekdotes die soms zijdelings met de ontstaansgeschiedenis verband houden. Martin Fondse is een boeiend verhaler, die soms nog wel eens struikelt, bijna verdwaalt of doorslaat in zijn serieus klinkende kwinkslagen. Zijn afkomst wordt niet verloochend en wordt in Porgy en Bess regelmatig ter sprake gebracht.

HERUITVINDING
Van Kesteren vertelt dat River Somewhere ontstaan is uit een paar akkoorden die tijdens eensamenwerking met muzikant en producer Fink in Berlijn werden vastgelegd. En vervolgens maakte Fondse er een nog mooier stuk van. Het eigen werk van Van Kesteren groeit inmiddels gestaag. Dat klinkt misschien logisch, maar de inmiddels 30-jarige Van Kesteren heeft al een hele muzikale carrière achter zich. Als klassiek geschoold muzikant speelde hij ondermeer Bach en Smetana met jaarlijks een paar honderd concerten over de hele wereld. Pas recentelijk nam hij wat afstand van zijn harp en is hij drastisch op zoek gegaan naar zijn eigen muziek. En daar kunnen we deze middag met volle teugen van genieten; Garden and Walls, Leviathan en uiteindelijk komen er ook nog flarden van Satie langs. Van Kesteren heeft zichzelf als muzikant helemaal opnieuw uitgevonden. En dat levert veel mooie beeldende muziek op.

Een nieuw nummer At Every Age I’ve Been Grateful is gebaseerd op een tekst van Maya Angelou, schrijfster, actrice, burgerrechten activiste en groot inspirator van Oprah Winfrey. Het is een gospelachtig muziekstuk met zelfs (opgenomen) koorachtige backing vocals van Fondse zelf en Margriet Sjoerdsma.

Passend bij de zondagmiddag wordt er afgesloten met een stemmige creatie van Fondse. De compositie, Karavanserai, is geschreven als een psalm of meditatie.

REMY MARTIN
Martin Fondse – piano en meer
Remy van Kesteren – harp en meer

Porgy en Bess Terneuzen (NL) 15 december 2019
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer