Lest best met glanzend parelsnoer in Porgy en Bess

De Italiaanse jazz-pianist, componist en arrangeur Enrico Pieranunzi heeft circa zeventig albums onder eigen naam uitgebracht. Hij begon al jong met piano spelen. Hij studeerde klassieke piano en werd docent aan het conservatorium. Daarnaast werd hij actief in de jazz. Zijn eerste jazzgroep richtte hij 45 jaar gelden op en toen verscheen ook zijn eerste album. Sindsdien kwamen er nog ongeveer zeventig uit op zijn naam.
Het einde van zijn muzikale productiviteit is nog niet in zicht. Hij werd sterk beïnvloed door Bill Evans, waarover hij ook een boek heeft geschreven, en waar hij nog steeds regelmatig mee wordt vergeleken. Pieranunzi wordt gezien als de belangrijkste jazzpianist van zijn land, waar hij veel optrad. In Nederland is hij meer beroemd dan bekend, want zo vaak trad hij in Nederland niet op. Tegenwoordig reist hij echter wat vaker.

BLIKSEMBEZOEK
Onlangs bracht hij een bliksembezoek aan Nederland en speelde vier concerten op rij. De aanleiding daartoe was de release van een nieuw album. Dit album, uitgebracht onder de titel Common View, maakte hij in trio met de Nederlandse contrabassist en producer Jasper Somsen en de Catalaanse drummer Jorge Rossy.

Tijdens het concert werden (bijna) alle nummers van de nieuwe plaat, of interpretaties daarop, gespeeld. Na de Catharinakapel in Harderwijk, het bimhuis in Amsterdam en LantarenVenster in Rotterdam werd zondagmiddag 23 februari in Porgy en Bess in Terneuzen afgesloten.

LEST BEST
Vier dagen samen spelen en verblijven in een vast hotel (De Wereld in Wageningen) schept toch een sterke muzikale band en levert solide samenspel op. Het vierde concert zou zo maar eens het beste kunnen zijn.

De setting in Terneuzen maakte het niet nodig om uitgebreid te soundchecken en veel versterking is ook niet nodig in het intieme Zeeuwsvlaamse etablissement. De muziek klinkt vanaf de eerste klanken van Falling from The Sky, een compositie van Somsen, als een klok. De contrabassist schreef ook twee ballads voor de cd, die beiden aan bod komen en het publiek ademloos laten mee dromen. Eerst bij het romantische Love Waiting Endlessly en later bij Silk Threads, waarin de schrijver Mischa Andriessen in zijn liner notes op het album verwijst naar een mogelijk verband met de legende van het zwaard dat aan een zijden draadje boven het hoofd van Damocles hangt.

Met het subtiele motief in deze compositie, gratieus en gepassioneerd gespeeld door Pieranunzi maakt het tot een absoluut pareltje van deze middag!

PARELSNOER
Maar het concert bestaat uit een volledig snoer met dikke glanzende parels. Op zijn hollands gezegd: never a dull moment! Met het vrije en hoekige Sofá van de hand van Jorge Rossy, wordt de spanningsboog weer opgerekt en gevolgd door de Coltrane klassieker I Hear A Rhapsody levert dat een spannende afwisseling. Tijdens alle vier de concerten wordt veel geïmproviseerd. Een speciale plaats hebben de thema’s op de gezamenlijke composities Instant Reveal I en Instant Reveal II. Iedere keer wordt ter plekke een andere versie geboren. Samen levert dat vermoedelijk voldoende boeiend nieuw materiaal op voor een heel album Instant Reveal. In Terneuzen wordt Instant Reveal X en Instant Reveal XI gespeeld. Het is uniek en niet te evenaren muziek van drie improvisatoren. Ze hadden er in Porgy en Bess vast wel een opname van kunnen maken. Het concert wordt afgesloten met het filmische Fellini’s Waltz ooit gespeeld met Charlie Haden, maar met Jasper Somsen op contrabas ook niet te versmaden!

HARTVERWARMEND
En voordat het trio weer uitwaaiert naar andere Europese bestemmingen is er nog een mooi lang uitgesponnen hartverwarmend My Funny Valentine. Iedereen is blij!
De organisatie van Porgy en Bess kijkt terug op een zeer geslaagd artistiek concert en ofschoon de kaartverkoop aanvankelijk nogal bleef steken, was de opkomst van het geïnteresseerde publiek hartverwarmend te noemen.

COMMON VIEW
Enrico Pieranunzi – piano
Jasper Somsen – contrabas
Jorge Rossy – drums

Porgy en Bess Terneuzen (NL) 23 februari 2020
Tekst: Ella & Eddy Westveer
Fotografie: Piotr Bilecki & Eddy Westveer