Lexmond

Grijs groen

Weegschaal

Wie veel meemaakt kan veel vertellen. Ze is in Lexmond geboren maar kwam op jonge leeftijd in Zeeuws-Vlaanderen terecht. Daar maakte ze van dichtbij kennis met Frank Koulen, oprichter van de befaamde jazzclub Porgy en Bess in Terneuzen. Maja Lemmen raakte verweven met de familie Koulen en was er kind aan huis. Aan de jazzclub raakte ze verkleefd. Iedereen kent haar als de meest toegewijde gastvrouw in het Terneuzense. Ze is enthousiast en heeft een kleurrijk brein. Gedreven kan ze vertellen over haar talrijke bijzondere ervaringen tijdens haar werkzaamheden en haar contacten met jazzmuzikanten. Dat kan ze vaak tot in de kleinste details beeldend vertellen. Ook buiten de club op festivals in Den Haag, Antwerpen, San Sebastian of reizen naar de New Yorkse jazzscene zijn er fraaie verhalen op te tekenen. Terwijl ze praat, graaft ze diep in haar geheugen. Allerlei zijwegen worden ingeslagen en bewandeld terwijl haar anekdotes je mee sleuren in de tijd.

Korte tijd was ze (voorgoed) weg bij Porgy en Bess, maar ze kwam al snel terug! Dat lezen we in een krantenknipsel uit 1985. Vanaf 1985, na het overlijden van Frank Koulen, werd Porgy en Bess gerund door een stichting. En er waren handjes nodig. Het was een dringende oproep die ze niet kon weerstaan. “Ik vond het heel leuk toen ik dat hoorde…….Enfin je snapt het al, ik ben er weer en ga nu nooit meer weg……” 
Maja Lemmen is er nog steeds en kijkt uit naar het nieuwe seizoen.

Mijn vader speelde piston, dus muzikale klanken waren er van jongst af aan. Mijn eerste echte bewuste muziekervaring vond plaats onder de dekens. Vijftien jaar oud was ik toen mijn moeder ernstig ziek werd en de drie kinderen niet langer thuis konden wonen. Gelukkig kon ik bij de familie Koulen komen wonen. Zij waren eigenaren van wolwinkel Van den Bruele en Porgy en Bess in Terneuzen. Ik had een minuscuul klein transistorradiootje met één oortje. Dat was in de nacht mijn troost. Op donderdagnacht van 3 tot 4 zond de BRT een jazzprogramma uit. Ik luisterde iedere week en droomde weg in de muziek die ik onder mijn dekentje hoorde: jazz! John Coltrane hoorde ik daar voor het eerst. Ik was gelijk verslaafd aan die muziek.

Eerlijk gezegd heb ik een brede muzikale smaak. Zo ben ik dertien keer naar de Rolling Stones geweest. In Nederland, België, Engeland en Spanje bezocht ik concerten van ze. Mijn eerste live-concert was toch, hoe kan het ook anders, dixieland. Oude stijl jazz. Ik herinner me de Stork Town Dixie Kids. Daar speelde Piet Noordijk in mee en die speelde toen al een beetje buiten de dixielandstramienen. En dat vond toen nog niet iedereen erg geslaagd.
Maar mijn jazzdeuren en -ramen gingen pas echt open bij het horen van standards van Cole Porter, de muziek van John Coltrane, Miles Davis en Thelonious Monk om maar eens wat namen te noemen. Summertime van Gershwin was lange tijd in allerlei uitvoeringen bijna het clublied in onze Terneuzense jazzclub.

Mijn voornaamste inspiratiebron was mijn vrije geest. Het open staan voor anderen en me laten verrassen hebben me gemaakt tot wie ik ben. Maar de muziek, het publiek, de medewerkers en vooral het voorbereiden van concerten zodat muzikanten zich thuis voelen en graag terug komen, vormen mijn belangrijke aanleiding om te doen wat ik graag doe!

Porgy en Bess is inmiddels ongeveer zestig jaar, met een korte onderbreking mijn vaste werkplek. Het afgelopen jaar hebben we helaas ook nog al eens op afstand vergaderd. Maar Porgy en Bess is een beetje mijn tweede huis. In het weekend slaap ik er ook zeer regelmatig.

Het openbaar vervoer in het relatief dun bevolkte Zeeuws-Vlaanderen is minimaal. Zeker vanaf mijn woonplaats vlak aan de kust is dat niet te doen. En al helemaal niet in de late avond of tegen de vroege ochtend. Dus mijn auto is onmisbaar!

Het ontmoeten van mensen is echt het leukste. Mensen in het ruimste begrip: Love forever!

De optredens van Art Blakey, Betty Carter, Roy Hargrove, Chuchu Valdes, Han Bennink en vrienden, Arturo Sandoval , El Negro, Diana Krall. Er zijn nog veel meer herinneringen; ook met minder klinkende namen en van veel recentere datum.
Mijn hoofd is een boek vol herinneringen; altijd een melodie in mijn hoofd.

PORGYENBESS.NL

Concept en fotografie: Eddy Westveer