November Music in alle kleuren van de regenboog

Julian Lage Trio sloot Colours of Improvisation af

Tania Giannnouli Trio met mix van westerse en oosterse muziek

Kika Sprangers Quartet & Pynarello openden de avond

Colours of Improvisation is altijd een sterk programma-onderdeel van November Music. Een avond met drie concerten plus sterke improvisatoren, gelegenheidscombinaties, compositieopdrachten of uiteenlopende stijlen zijn de ingrediënten. Dit jaar werden de Amerikaanse gitarist Julian Lage, de Griekse pianiste Tania Giannouli en de Nederlandse saxofoniste Kika Sprangers uitgenodigd. De eerste twee kwamen met hun trio terwijl Sprangers met haar kwartet plus het achthoofdige strijkerscollectief Pynarello om 19.00 uur deze zaterdagavond mocht openen.

Door de op vrijdagavond afgekondigde nieuwe coronamaatregelen was het nog even afwachten of het laatste weekend van November Music (ongewijzigd) zou kunnen doorgaan. Gelukkig bleven de aanpassingen beperkt tot een vroege sluitingstijd van de bar. Ter elfder ure leverden nog wel wat spijtoptanten hun tickets in.

Van Kika Sprangers zijn we voorlopig nog niet af in het jazzlandschap. Haar carrière blijft zich sterk ontwikkelen. Zo werd ook juist bekend dat zij van November Music een compositieopdracht verkreeg voor de editie 2023.
Als componiste zoekt ze de verdieping en behoudt ze toegankelijkheid. Haar weloverwogen keuze om te flirten met klassieke en hedendaagse muziek staat haar jazzambitie geenszins in de weg. Als lyrisch en melodieus saxofoniste heeft zij met pianist Wolfert Bredero, slagwerker Jasper van Hulten en contrabassist Thomas Pol een ijzersterk kwartet.

Wolfert Brederode en Kika Sprangers

Kika Sprangers Quartet

SUITE
Voor het Grachtenfestival 2019 schreef Sprangers met het thema ‘schatten van vrouwen’ de suite No Man’s Land, die dit jaar op (live) album uitkwam. De hele suite werd tijdens Colours of Improvisation uitgevoerd en opende met Wallflower. Sprangers jongleert met noten. Soms dwarrelen ze één voor één, dan weer als een sliert vrolijke vlinders uit haar instrument. En behoedzaam worden ze weer opgevangen door het fijnmazige web van Pynarello. En dat de suite niet in dezelfde volgorde gespeeld hoefde te worden bleek uit het nummer Ravi, dat fraai op gang werd gebracht door Wolfert Brederode. Een boeiend begin van deze avond; een muziekstuk met veel sferen van verstild ingetogen en uitgroeiend naar symfonische hoogte uitgevoerd door 12 excellente muzikanten en helemaal in balans. Zoals ook het geluid! Dat werd verzorgd door de geluidsman des vaderlands, Chris Weeda.

Pynarello

UD-LES
Bij de aankondiging van het Tania Giannouli Trio vroeg VPRO-programmamaker Aad van Nieuwkerk of er op de basisschool iemand ooit ud-les had gehad. Er gingen geen handen omhoog. In zijn klas vroeg meester Jansen aan de kinderen of iemand wist wat een ud was. “Ja, dat is een soort luit”, zei iemand. “Nee”, zei meester Jansen. “De luit is een soort ud. De ud is namelijk zo’n 3.000 jaar ouder”.

Tania Giannouli verbindt haar klassieke achtergrond met jazz en wereldmuziek. In die verbinding speelt de ud, de moeder van alle tokkelinstrumenten, een voorname rol.
De Griekse pianiste wankelt op de grens van Oosterse en westerse muziek. Ze opende met korte repetitieve melodielijntjes waarover ud- en trompetklanken zich langzaam toevoegden. Een mysterieus en sfeervol filmische klankbeeld zwelt aan. Trompettist Andreas Polyzogopoulos neemt de melodielijn over en de muziek dooft weer langzaam uit. Het trio speelde muziek van hun album In Fading Light.

Tania Giannouli

Kyriakos Tapakis

Andreas Polyzogopoulos

In de muziek klonk bijna altijd een onderhuidse spanning en opzwepend ritme door. Onheilspellende klanken gingen hand in hand met een fascinerende elegantie. Soms leek het of iedere muzikant met eigen muziek bezig was en uiteindelijk viel alle melodie samen.

Tania Giannouli Trio

Kyriakos Tapakis die het hele concert verscholen zat achter een lessenaar zonder partituren gaf tegen het einde van het concert nog een luisterrijke presentatie van zijn instrument; de ‘Arabische luit’. Het trio van Tania Giannouli nam het publiek een uurtje mee naar een andere wereld met veel Oosterse kleuren.

WONDER
De Amerikaanse gitarist Julian Lage werd door de organisatie aangekondigd als muzikaal wonderkind. Waar een documentaire “Jules at eight” uit 1996 toe kan leiden. Tsja, hij is inmiddels 33 jaar oud. Julian Lage is natuurlijk een briljant gitarist en met weinig middelen zet hij een waanzinnig resultaat neer. Gitaar, bas en drums; veel meer heeft hij niet nodig. Geen ingewikkelde pedal boards of electronica, maar een versterkertje en een gitaartje. Nou ja, die gitaar is misschien wat minder gewoon. Het is namelijk een signature model van gitaarmaker Collings. Zo speelt John Scofield op een Ibanez JSM10 en Lage op een Collings 470JL. De gitaar is in drie kleuren (black, sunburst , blonde) te koop voor een prijs rond de € 6750.

Julian Lage met zijn Collings 470JL Blonde

Maar Julian Lage was niet gekomen om zijn gitaar te promoten, maar des te meer om zijn gitaarspel te etaleren. Met Kenny Wollesen op drums en Greg Cohen op contrabas kwamen ze gewoon liedjes spelen die ze leuk vonden; plus een straaltje licht brengen van 3 cats die van elkaar houden. Ze spelen “some songs from the old book, standards and what not…..”.

drummer Kenny Wollesen

Ze openden met een eigen nummer Ryland en vervolgens I’ll Be Seeing You. Van af de eerste snaaraanraking klinkt alles gemakkelijk en helder als een belletje. Een wendbare stroom van noten en akkoorden vulde de ruimte. En het plezier van deze drie cats spatte er van af. Maestro Greg Cohen plukte relaxed aan de dikke snaren en voegde ritme, melodie en kleur toe. Meester Kenny Wollesen, een kwartslag gekeerd op het podium om het oogcontact met zijn vrienden te kunnen houden, maakte afgewogen gebruik van zijn arsenaal aan drumstokken en brushes, of zijn handen zoals bij de opgewekte Island Blues. De setlist die op het podium lag werd bijna in zijn geheel gespeeld; Emily, Make Believe, Nocturne, de eigen compositie Day and Age, Irving Berlins Best Thing For You (Would Be Me). Helaas moesten we enigszins bedroefd afscheid nemen van dit trio. Met het weemoedige Crying van Roy Orbison werd even voor middernacht deze kleurrijke avond uitgezwaaid.

Greg Cohen zittend achter de contrabas

Het Julian Lage Trio sloot de voorlaatste avond van November Music 2021 af.

NOVEMBER MUSIC 2022
De organisatie kijkt terug op een geslaagde editie van November Music 2021 en licht graag alvast een tipje van de sluier op van de komende editie.
Festivalcomponisten tijdens November Music 2022 worden Joey Roukens en Bryce Dessner. Joey Roukens krijgt de opdracht voor Bosch Requiem 2022 dat wordt uitgevoerd door Nederlands Kamerkoor en Amsterdam Sinfonietta. Van gitarist en componist Bryce Dessner – bekend van The National – worden diverse composities uitgevoerd waarbij de Amerikaan ook zelf op het podium zal staan. Zo componeert hij een opdrachtwerk voor Dreamhouse Quartet met de Labèque sisters. Verder wordt harpist Remy van Kesteren volgend jaar artist in residence en presenteert de talenvolle jazzcomponist Tijn Wybenga een nieuw opdrachtwerk. Eefje de Visser treedt tijdens het openingsweekend van November Music 2022 op.

KIKA SPRANGERS QUARTET & PYNARELLO
Kika Sprangers – sopraan- en tenorsax
Wolfert Brederode – piano
Thomas Pol – contrabas
Jasper van Hulten – drums
Pynarello – Liselot Blomaard, Jeffrey Bruinsma, Anne Meike Burgel, Merel Vercammen, Sebastiaan van Halsema, Margot Kolodziej, Geert de Peller, Annerien Stuker

TANIA GIANNOULI TRIO
Tania Giannouli – piano
Andreas Polyzogopoulos – trompet, flugelhorn
Kyriakos Tapakis – ud

JULIAN LAGE TRIO
Julian Lage – gitaar
Greg Cohen – contrabas
Kenny Wollesen – drums