Mooi, mooier, mooist met brokken in de keel
Joost Buis verwisselt de trombone regelmatig voor lapsteel
Corrie van Binsbergen met de blazerssectie van PlayStation
Yonga Sun met 4-stoks drumtechniek
In de aanloop naar Corrie’s laatste brokken (het Brokkenfestival op 18 en 19 december 2021 in het Bimhuis) stond er een aanzienlijke speellijst met maar liefst twintig concerten.
Ietsje over de helft van die lijst speelde VanBinsbergen Playstation op het meest rafelige randje van Nederland en België. De voordeur van PlusEtage in Baarle-Nassau is misschien in Nederland en de achterdeur kan in België zijn. Zeker is dat over het podium diezelfde grillige grens loopt; de helft van de muzikanten speelt in het buitenland. PlusEtage bestaat in 2022 vijftig jaar en staat bekend om een programma zonder concessies: bezoekers horen hier geen mainstreammuziek.
VanBinsbergen PlayStation tijdens laatste concert van afgebroken tour
PLUSETAGE
Jan Luyben, woordvoerder en stuwende motor achter dit door vrijwilligers gerunde en gedragen podium, memoreerde dat Corrie van Binsbergen voor de tiende keer in Baarle-Nassau speelde. De eerste keer was met het Utrechts Improvisatie Laboratorium (UIL) in het Plushok, een oude varkensstal die moest wijken voor een villawijk. Nu staat ze met haar PlayStation op de tweede verdieping in een gewezen klooster van de Broeders der Christelijke Scholen; de PlusEtage.
Deze zondagmiddag openden de deuren om half twee en het concert startte stipt om twee. Dat was geen door de nieuwe corona-maatregelen ingegeven aangepaste tijd, maar stond zo gepland. Uiteraard was de toegang corona-proof, de stoelen zijn ruim geplaceerd en de ruimte geventileerd en een CO2-meter hangt ter controle aan de muur, zo werd ons gemeld bij binnenkomst. De bar is open tot vijf.
Morris Kliphuis
Gitariste, componiste en bandleider Corrie van Binsbergen
MEEST SWINGENDE JAZZOCTET
VanBinsbergen Playstation speelde één set; voorlopig hun laatste. Van Binsbergen kan putten uit een enorme hoeveelheid gecomponeerd en gearrangeerd materiaal uit voorgaande jaren. Twee stukken uit Tales Without Words, geschreven als muzikale verbinding met literaire stukken van o.m. Toon Tellegen en Remco Campert, openden het concert. Het was prachtig om te horen hoe de vier blazers en soms ook de fraaie gitaarpartij (of lapsteel) samensmolten na een hoop ruimte voor individuele improvisatie. In de door Joost Buis bewerkte Ellington’s Half the Fun hoorde je met de intrigerende ritmetrein van Albert van Veenendaal, Dion Nijland en Yonga Sun het meest swingende jazzoctet van Nederland. En dan ook nog met het Playstation-spelplezier dat er van alle kanten afspatte. Het titelnummer van deze tour Remise werd gebracht met de kanttekening dat er misschien nog wel een Retour zou kunnen komen.
Mete Erker, Dion Nijland en Miguel Boelens
SPEELTUIN
Met The Dreamlike Pagan Goddess wist pianist Van Veenendaal de snaren van de staande piano zodanig te roeren dat de vergelijking met een watersnoodramp werd opgeroepen. Uiteindelijk kwam het spel in een rustiger vaarwater terecht. Het vertellen van verhalen zonder woorden is een kunst; Morris Kliphuis gaf gestalte aan het verhaal van de eendagsvlieg die een dag extra kreeg van de sprinkhaan, naar de verhalen van Toon Tellegen. Ook titels vertellen verhalen door letterlijk veel up tempo blablabla in The Fastest Talking Man In Town, zinspelend op DWDD-presentator.
De speeltuin van Van Binsbergen bracht deze middag een veelzijdige bloemlezing uit eigen werk die krachtig wist te raken met schoonheid, tederheid, verrassing en sentiment. Dat sentiment werd bij het (voor)laatste nummer extra invoelbaar toen met Zuidafrikaanse klanken Sean’s Birthday werd ingezet. Het stuk refereert aan de nagedachtenis van muzikale geestverwant Sean Bergin, waarvan ook na zijn overlijden zijn verjaardag op 29 juni nog wordt gevierd. De spanningsboog hooghouden met een toegift leek een lastige opgaaf. Toch ging Tom Waits’ bemoedigende Hold On er nog overheen. Deze gedenkwaardige middag eindigde bij menigeen met vochtige ogen en een flinke brok in de keel.
Couleur locale met bieren van Brouwerij De Dochter van de Korenaar
Albert van Veenendaal speelt bij voorkeur prepared piano
AFSCHEID
Wie denkt dat componist, gitarist en artistiek en zakelijk leider van Stichting Brokken Corrie van Binsbergen na meer dan 35 jaar rondreizen met gitaar en bandjes uit het muzikale leven stapt, kan worden gerustgesteld. Ze wil alleen vooral niet in herhaling vallen en is zo bescheiden om ook geen gebruik te willen maken van privileges in de vorm van het (opnieuw) ontvangen van subsidies. Ze wil met het laatste Brokkenfestival een hoofdstuk afsluiten.
In principe gaat ze geen tournees meer organiseren voor bands en projecten, maar hoopt vooral in opdracht te kunnen werken. Nieuwe producties in de vorm van samenwerkingen staan op stapel, zoals een orkeststuk voor een familievoorstelling op nieuwe tekst van Toon Tellegen en een samenwerking met het Rotterdams Philharmonisch en het Phion (het orkest van Gelderland & Overijssel).
BROKKENFESTIVAL 2022
Voor het allerlaatste Brokkenfestival staan er inmiddels nieuwe data gepland: 25 en 26 juni 2022 in het Bimhuis.
ontlading na toegift in PlusEtage
VANBINSBERGEN PLAYSTATION
Mete Erker – tenorsax, basklarinet
Miguel Boelens – altsax, sopraansax
Morris Kliphuis – hoorn, trompet
Joost Buis – trombone, lapsteel
Albert van Veenendaal – prepared piano
Corrie van Binsbergen – gitaar
Dion Nijland – contrabas
Yonga Sun – drums
PlusEtage, Baarle-Nassau (NL)
28 november 2021
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer
