Jazz tussen abdijbier en Maaswater in Dinant

EEN REISJE LANGS DE MAAS
Van North Sea Jazz naar Dinant Jazz is eigenlijk een tochtje stroomopwaarts langs de Maas.
Alleen al op het Nederlands gedeelte passeer je dan zeven sluizen en stuwen om ca. 45 meter hoogte te overbruggen. De Maas in België is gekanaliseerd met nog eens dertien sluizen en stuwen. Vanaf Rotterdam tot aan Dinant moet je dus 19 sluizen passeren om het hoogteverschil te overbruggen. Voor de vissen zijn er vistrappen. Maar voor de mensen leiden er meer wegen naar Dinant.

Sluis en stuw in de Maas bij Dinant

AUTO
Wanneer je Rue Rémy Himmer (adres van het festival) hebt ingeklopt in de routeplanner neem je op de A4 afslag 19 richting Yvoir/Spontin. De laatste 12 kilometer waan je je diep in Frankrijk en kun je genieten van een adembenemende rit naar beneden tot aan de oevers van de Maas. Het 13.000 inwoners tellende stadje grossiert in bezienswaardigheden en is los van een jazzfestival ook een bezoekje waard. Het heeft een lange historie. Een grot, een citadel en een abdij herinneren daar onder meer aan. Het betrekkelijke jonge Dinant Jazz Festival – het is dit jaar de 20^e editie – wordt grotendeels onder de gastvrijheid van de Abdij van Leffe gehouden. De voorgangers van de huidige twaalf Norbertijner kanunniken (11 priesters en 1 broeder) brouwden hier al sinds 1240 bier. Inmiddels gebeurt dat op een andere locatie bij ABInBev, maar het bier bestaat nog steeds en vloeide ook rijkelijk uit de Dinantse jazzfestivalkranen.

De abdijpoort gaat open een uurtje voor aanvang

DINANT JAZZ EDITIE 20
Maar goed we kwamen niet voor een bierfestival; we kwamen voor de jazz. Het festival heeft in de loop der jaren een goede naam opgebouwd. Het werd dit jaar gehouden van 28 tot en met 31 juli. Wij bezochten het festival op zaterdag 30 juli. De organisatie gaat niet voor de grote hoeveelheid bezoekers, maar voor de kwalitateit van het programma. Internationale artiesten spelen vaak twee dagen. Met 12 of 1300 bezoekers zijn ze dik tevreden. Voor meer bezoekers zouden ze trouwens ook een andere locatie moeten zoeken. De sfeer binnen  de poorten van het Parc Saint-Norbert Abbaye de Leffe is aangenaam en gemoedelijk. De voertaal is Frans hier in het hart van Wallonië. De aan- en afkondigingen zijn allen in het Frans. Dat is voor ‘ollanders’ wel even wennen. We verdenken ze er zelfs van dat het programma daar op is afgestemd; zelfs Marcus Miller spreekt Frans op het podium.

De in Brussel woonachtige Tunesische pianist Wajdi Riahi opent de festivaldag

RIAHI
De in Brussel woonachtige jonge Tunesische pianist Wajdi Riahi (1995) opent om vijf uur stipt het programma. Hij won met zijn trio in 2020 het Jong Talent Concours. Vrijdag kreeg vocaliste Noémie Decroix met haar groep al een speelbeurt als laureaat van de competitie van 2019.
Het trio van Riahi met contrabassist Basile Rahola en drummer Pierre Hurty mengden jazz met Oosterse en klassieke invloeden. Ze speelden werk van hun recente album Mhamdeya; aangenaam in het gehoor liggende melodieën, zingende bastonen en geraffineerd slagwerk. Neuriën en fluiten is een gewaagde combinatie, maar het trio bracht een sfeervolle ouverture naar het verdere programma van de dag.

Wajdi Riahi Trio

Hamilton de Holanda

DE HOLANDA
De Braziliaanse snarenvirtuoos Hamilton de Holanda stond voor de tweede dag op rij op het podium. Op jonge leeftijd leerde hij melodica spelen en vlot daarna de bandolim; de Portugese variant van de mandoline. Volgens velen is hij de beste bandolinist ter wereld. Maar ja wie speelt dit instrument nog meer? Volgens het programma bracht hij een hommage aan Antonio Carlos Jobim, maar hij deed wel meer. Als een rockgitarist bespeelde hij energiek zijn speciaal voor hem gebouwde tiensnarige (normaal is dat acht) bandolim met veel virtuositeit en expressie.

Hamilton de Holanda Trio speelt voor een volle tent

V.l.n.r. Jean-Paul Estiévenart, Flavio Boltro, Stéphane Belmondo en Paolo Fresu

TROMPETKWARTET
Maar liefst vier trompettisten openden om acht uur het derde concert van de avond. Paolo Fresu die al eerder ‘peter’ van het festival was, opende met zijn flügelhorn. Hij bewoog zich op het podium in de hem zo bekende stijl en daarmee de ultieme toon uit zijn instrument te persen. Natuurlijk waren in dit gelegenheidsensemble wat afspraken gemaakt, maar dat verliep vloeiend en vlekkeloos. Het trompet duo Fresu met Stéphane Belmondo als ook Flavio Boltro met Jean-Paul Estiévenart speelden om beurten een fraaie ballad om tegen het eind van het concert nog even krachtig swingend en met een toegift te eindigen.

Paolo Fresu

Stéphane Belmondo

SAX EN DE CITY
We bedenken dat Dinant de geboortestad is van Mijnheer Sax en we nog geen saxofoon hebben gehoord.

Mijnheer Sax en zijn saxofoons in Dinant. De foto’s werden gemaakt op 16 maart 2020, juist ten tijde van de eerste lock-down

De saxofoon staat bijna in het wapen van Dinant en op iedere hoek van de straat en daartussen kom je het instrument in tekst of beeld vaak tegen. Dat was overigens wel anders, want zijn uitvinding kreeg van de Belgen niet de erkenning die het verdiende. Hierna ging Adolphe Sax al op jonge leeftijd naar Parijs.

Bassist Reggie Washington te gast bij ‘brother M’

Marcus Miller mer saxofonist Donald Hayes en trompettist Russell Gunn

SO WHAT
Wanneer de legendarische basgitarist Marcus Miller het podium betreed is de zon onder en de avond gevallen. Vrijdagavond stond hij hier ook en  deze avond sloot hij officieel zijn Europese Zomer Tour af. Na dertien voorgaande concerten in juli zal er in de band wel een optimale samenhang gevonden zijn in de uitvoering van de playlist. Miller kan putten uit een uitgebreid oeuvre en doet dat ook. Deze avond stapt na enkele nummers ‘jeugdvriend’ uit New York en muzikant Reggie Washington het podium op en neemt plaats bij de tweede serie Markbass basversterkers. Washington krijgt alle ruimte om met ‘brother M’ een bass battle te doen. De vette funky grooves verdubbelden en de imposante bastechnieken golfden rijkelijk de tent in.

SETLIST
Zoals gezegd een mooie setlist met 3 Deuces, Untamed, Panther en Gorée met Miller op basklarinet. Ook een mooie rol was weggelegd voor de partijen van saxofonist Donald Hayes. En trompettist Russell Gunn, zoals bij het broeierige Mr. Pastorius. Onaangekondigd (ook voor de muzikanten) zette Miller de klassieker So What in. En met dit memorabele concert in gedachten konden we voor middernacht de derde festivaldag van Dinant Jazz in onze archieven opnemen.

The bass battle

Bij het nummer Gorée op basklarinet

Marcus Miller sloot zijn Europese zomertour af in Dinant

MERCI
Voor de liefhebbers was er nog een slotzondag die al vroeg startte met een gospelmis. Maar wij hielden het graag voor gezien. Het was een aangename kennismaking met Dinant Jazz en we spijkerden ons Frans een klein beetje bij. We kijken uit naar wat de 21^e editie in 2023 zal gaan brengen.
Un grand merci à l’organisation de Dinant Jazz et peut-être à bientôt!

en een dikke merci aan de organisatie van Dinant Jazz!

DINANT JAZZ
Parc Saint-Norbert Abbaye de Leffe
30 juli 2022
Dinant (B)
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

WAJDI RIAHI TRIO
Wajdi Riahi – piano
Basile Rahola – contrabas
Pierre Hurty – drums

HAMILTON DE HOLANDA TRIO
Hamilton de Holanda – bandolim
Salamão Soares – toetsen
Big Rabello – percussie

TRUMPET SUMMIT II
Paolo Fresu, Stéphane Belmondo, Flavio Boltro, Jean-Paul Estiévenart – trompet, flugelhorn
Igor Gehenot – piano
Sal La Rocco – contrabas
Noam Israeli – drums

MARCUS MILLER + GUEST
Marcus Miller – basgitaar, basklarinet
Reggie Washington – basgitaar (gast)
Russell Gunn – trompet
Julian Pollack – toetsen
Donald Hayes – altsaxofoon
Anwar Marshall – drums

DINANT JAZZ
FESTIVAL
28 – 31 JULI 2022

DINANTJAZZ.NL