Lew Tabackin Londen-Terneuzen-Parijs-Tokio

Lew Tabackin op tenorsaxofoon en fluit met zijn trio in Porgy en Bess

De 82-jarige fluitist en tenorsaxofonist Lew Tabackin speelde onlangs twee sets in jazzclub Porgy en Bess in Terneuzen. Het concert vond vooral plaats op zijn eigen nadrukkelijk verzoek. Ach, zul je denken, er zijn wel meer muzikanten die ergens graag willen spelen. Toch was dit anders. In de jaren ’90 was er een groepje Terneuzenaren uit de kring van Porgy en Bess die regelmatig de jazzscene van New York bezochten. Er circuleren memorabele verhalen over een bezoek aan het favoriete Chinese restaurant van Tabackin waar de Terneuzenaren gastvrij bij hem aan tafel mochten schuiven. Ondertussen kwam Kenny Werner binnen met een doos drank en zo liepen er nog wel een paar New Yorkse locals rond. Kortom een gezellige avond die de basis legde voor een onuitwisbare band. Op zijn Europese en Japanse tour 2022 wilde Tabackin dus dolgraag even Terneuzen aandoen.

Lew Tabackin Trio met Philippe Aerts en Mourad Benhammou

BALANS
Voor het eenmalige optreden in Nederland waren de bezoekers vanuit de wijde omgeving naar Terneuzen gekomen. Er hing een goede vibe in de jazzclub. Zelfs de datum straalde een juiste balans uit: 11-11-22.
Wie een gebogen oude stramme man had verwacht kwam bedrogen uit: met zijn tenorsaxofoon aan de mond huppelde hij energiek over de volle breedte van het podium heen en weer. Hij had het duidelijk erg naar de zin in deze door traditie ondergedompelde locatie. En wat een prachtig geluid en expressiviteit liet hij horen.

Lew Tabackin wipte op doorreis even in Terneuzen aan.

FLUIT VOOR SHOGUN
Tabackin
speelde met zijn trio een volledig akoestische set. Nou ja, bijna volledig dan! Alleen voor zijn fluitspel vroeg hij wat versterking. Vanaf zijn twaalfde speelde hij fluit en het is altijd een belangrijk instrument voor hem gebleven waarmee verschillende albums werden opgenomen. Als een balletdanser stond hij op de tenen met de fluit bij de microfoon om een prachtige eigen compositie te spelen: Garden at Life Time. Daarin nam hij ons mee naar de Japanse sferen van de tuin van de laatste shogun tegenover jazzclub Life Time in Shizuoka (waar hij later deze maand ook speelt) en waar hij ook zijn vrouw, pianiste Toshika Akiyoshi, nog even hoopt tegen te komen.

Lew Tabackin ontving dit jaar de Lifetime Achievement Award van de Jazz Foundatuin of America

SEX
Het oeuvre voor deze avond bestaat uit luisterrijk eigen werk zoals B-flat Where it’s at met een stijlvolle partij van contrabassist Philippe Aerts. Hij speelde ook Don ByasGloria gecomponeerd voor een vriendin. Dat nummer speelde Byas niet op saxofoon maar de sexofoon, zo werd smaakvol verteld.
Ondanks dat Tabackin dit jaar een Lifetime Achievement Award ontving van de Jazz Foundation of America leunt hij niet achterover op bestaand werk. Hij schrijft nog steeds nieuw werk. De tweede set werd geopend met een Cherry Princess dat nog in verdere ontwikkeling is. Het was geïnspireerd door werk van Mahler en er zullen best een paar ‘licks’ van hem in zitten, maar dat zal Mahler niet deren, dacht hij. Het is prachtig om te horen hoe lyrisch zijn fluitspel is en waarmee hij een heel andere artistieke kant laat horen. Ook hier een fraaie rol voor slagwerker Mourad Benhammou.

Lew Tabackin komt graag in 2023 weer terug voor hetzelfde publiek!

SENTIMENTEEL AFSCHEID
Na afloop vroeg Tabackin of hij snel weer terug mocht komen….. op voorwaarde dat alles ongewijzigd was “en graag met hetzelfde publiek”, voegde hij eraan toe. En toen volgde er een verpletterende intro op tenor die na anderhalve minuut overging in een moddervette versie van Ellington’s In a Sentimental Mood. En met deze encore werd een gedenkwaardig concert afgesloten.

LEW TABACKIN TRIO
Lew Tabackin – tenorsaxofoon, fluit
Philippe Aerts – contrabas
Mourad Benhammou – drums

Porgy en Bess, Terneuzen (NL)
11 november 2022
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

BINNENKORT
11 DECEMBER 2022 15.00 UUR

“Ruins & Remains”
Wolfert Brederode | Matangi Quartet | Joost Lijbaart