Auteur van het boek Jazz in Rotterdam, Hans Zirkzee interviewde en schreef over talloze jazzmuzikanten die een band met Rotterdam hebben of hadden. Musici die veel reizen en mensen ontmoeten hebben vaak mooie en interessante verhalen te vertellen. 
Deze biografie werd deels gepubliceerd in Jazz in Rotterdam en werd aangevuld met later beschikbaar gekomen informatie.

Peter Snoei (Rotterdam, 5 januari 1940 – Rotterdam, 7 augustus 2007) was een van de eerste Rotterdamse jazzmusici die zich op het terrein van de zogenaamde Freejazz begaf. De zwijgzame pianist ging mee met de actuele ontwikkelingen in de jazzmuziek en hij paste zijn spel en repertoirekeus aan de omstandigheden aan. Met zijn Jazzflessengers maakte hij hardbop, zoals de band van de drummer Art Blakey. In de lokale jazzclub B14 stond hij bekend als de ‘Thelonious Monk van Rotterdam’.

CAFÉ ANNA
Zijn Free Jazz Group met saxofonist Hans Dulfer had een vast engagement in Café Anna op het Noordereiland.

Dulfer: ‘De eerste keer dat ik daar binnenkwam zal ik nooit vergeten. Een totaal volgepropt café waar de rook te snijden was, met aan de bar een zeer gemêleerd publiek van buurtbewoners, nozems, artistiekelingen en jazzliefhebbers van uiteenlopende signatuur, die allen één ding gemeen hadden: ze waren ladderzat. Maar dat gaf niets, want achter de bar stond eigenaresse Anna (Vingerhoets, HZ) een schoonheid van hoge klasse, die met haar laag uitgesneden jurk de boel strak in de hand hield. Het trio van Snoei speelde te gek. Drummer Kees de Visser ramde er op los als Elvin Jones en bassist Koos Kooij als Gary Peacock.’

Volgens Dulfer was de band ‘een soort van moderne Coltrane avant la lettre’.

GEEN WOORD
Over Snoei zei Dulfer: ‘ik heb anderhalf jaar met hem gespeeld en hij heeft nog nooit een woord tegen mij gezegd.’
De ondoorgrondelijke Peter Snoei begeleidde dichters als Jules Deelder, Simon Vinkenoog en Rikus Waskowski. Cor Vaandrager noemde Snoei ‘het zwijgend genie van Rotterdam’. Uit de jazz & poetry bijeenkomsten ontstond het project Schlagergezelschap Hyacint (later Popera), dat hij met Jules Deelder en Rosalie en Rob Peters opzette. De groep kreeg een platencontract bij Bovema en presenteerde op 28 november 1968 de single We Were As Happy As My Uncle Ray. Rond 1970 componeerde en produceerde hij muziek voor popgroepen als The Buffoons. Snoei schreef muziek voor documentaires en hij ontwikkelde een speciale interesse voor geestelijke liederen en Gerard Reves gedichten uit zijn Nader Tot U, waaruit zijn liederencyclus Carmina Revianum voortkwam.

OMO EN CALVÉ
Peter Snoei was zeer succesvol als componist van reclametunes waaronder Omo wast door en door schoon, de sauzen van Calvé en Het aroma komt je tegemoet. Snoei goot de boodschap in mini-liedjes van nog geen dertig seconden, met coupletten en refreinen. ‘En zijn grootste geheim’, onthulde zijn vrouw Marianne Grootenboer in een interview met Diederick Bulstra, ‘was de dalende terts. “Daarmee heb ik mijn geld in de reclame verdiend”. In juli 2003 riep het vaktijdschrift Adformatie Peter Snoei uit tot Nederlands’ meest succesvolle componist in advertising music.

Peter Snoei overleed op 67-jarige leeftijd aan een virus in de hersenen.

het project Schlagergezelschap Hyacint dat later Popera heette

BRONNEN
Muziekinstrumentenfonds.nl
Muziekbus.nl
Popera69.weebly.com
Interview Anna Vingerhoets 20 juni 2007
Jazz in Rotterdam, de geschiedenis van een grote stadscultuur (2015) 
NJA bulletin 65

Hans Zirkzee

Hans Zirkzee
‘mister’ jazz in Rotterdam,
muziekdocent,
saxofonist,
concertorganisator,
schrijver, jazz-historicus,
auteur van Jazz in Rotterdam
(de geschiedenis van een grotestadscultuur),
winnaar Dutilh-Prijs 2016

OVER R†JAM
Stichting Rotterdam Jazz Artists Memorial