Punk soul jazz van Marc Ribot & The Jazz-Bins

Eind jaren zeventig speelde gitarist Marc Ribot vier maanden met de legendarische Hammond organist Brother Jack McDuff. Dat leverde zijn eerste internationale tour op. Het leverde helaas nooit een opname op. Dus platen uit die periode zijn niet te vinden. De affectie met de soul jazzscene is altijd gebleven.
In 2023 laat hij die oude tijden met een voorname plaats voor de fameuze Hammond B3 en de onafscheidelijke Leslie luidsprekerkast herleven. De inmiddels legendarische gitarist Ribot voor de eerste keer met The Jazz-Bins door Europa. Samen met Greg “Organ Monk” Lewis op de B3 en drummer Joe Dyson.

De binnenkant van de Hammond B3

TOUR
Op 14 april startte de tour in De Domicil in Dortmund en op 29 april eindigt die in het comfortabele Amphitheater Ioannis Despotopoulos in Athene. Daartussen in zit één Nederlandse speelplek: Paradox in Tilburg. Hammondorganist Lewis heeft het hier makkelijker dan thuis. Daar in New York sleept hij de B3 en zijn Leslie, samen goed voor een dikke 250 kilo, naar alle podia. In Paradox staat één van de (3) fraai gerestaureerde exemplaren van MusiFix. Deze wordt door eigenaar Co Vromans van de in Veldhoven gevestigde firma persoonlijk gebracht en gehaald. Een Brabantse aangelegenheid, denk je dan snel. Maar de eigenaar vertelt vol trots dat zijn apparaten – het neusje van de zalm – op veel gerenommeerde (Europese) podia staan. Sommigen zweren erbij. Ook op North Sea Jazz en het bimhuis staan zijn orgels. En dat ze door de grote Hammond-organisten zijn bespeeld bewijst de binnenkant van de afdekklep. Daar lezen we de handgeschreven namen van Larry Goldings, Joey DeFrancesco, Thijs van Leer, Cory Henri en Dr Lonny Smith om een greep te doen uit de 300 namen. Bij vertrek prijken ook de hoekige letters van ORGAN MONK op de ‘klep of fame’.

Marc Ribot bij Paradox

VINGEROEFENINGEN
De standard uit 1946 Come Rain Or Come Shine van Harold Arlen bleek een voorzichtige opwarmer te zijn voor wat nog komen zou. Voorzichtig mainstream, relaxed en met bescheiden geluidsniveau werd het concert geopend. De goedgemutste heren, alle drie getooid met een winterse muts, waren gekomen om muziek te spelen. Tijd voor inleidingen of anekdotes werd niet genomen. Ribot zat diep gebogen over zijn doorleefde gitaar en gebaarde af en toe met een armbeweging naar Lewis wat instructies. Het trio bleek goed op elkaar ingespeeld. De nummers Neck Bones van Gene Ammons en James Brown’s Ain’t It Funky met arrangement van Grant Green volgden elkaar snel op en bouwden de spanning mooi op. Met Aftershower Funk van Joe Bataan werd ook weer een mooi tijdsbeeld opgeroepen. Fraaie gitaaruitspattingen en krachtsexplosies gecombineerd met elegante slotakkoorden gaven de composities een volstrekt eigen draai. De eerste set van ruim een uur werd afgesloten Drums and Bass van Bob Clark.

The Jazz-Bins

VERSTERKER
Aan het einde van de eerste set liet de gitaarversterker zich wat te nadrukkelijk horen. Het probleem van losse versterkers op het podium is sowieso dat daar vanaf de mengtafel niets te mengen valt. En het bij tijd en wijle hoge geluidsniveau deed toch al wat bezoekers naar de oren grijpen. Er bleek voldoende vervangend materiaal voor de sputterende versterker.
Aan het begin van set twee werd ook naar boven toe hulp opgeroepen met de gladde gospel
May The Work I’ve Done Speak For Me. Baat het niet, dan schaadt het niet. Het was in ieder geval wel mooi en zo kon Organ Monk ook even laten horen waar zijn instrument voor bedoeld was.

Versterkerwissel

TIMES SQUARE
Ornette Coleman’s Times Square ging vooraf en aan Gene Ammons’ Jivin’ Around en de temperatuur in Paradox liep verder op. Er waren veel arrangementen van Grant Green merkte Ribot nog op. Ze hadden zich deze avond niet zo aan de vooraf bedachte setlist gehouden, vertelde Ribot na afloop van het concert. Maar dat maakte de muziekkeuze eigenlijk alleen maar mooier en spontaner. Na nog een wisseling van versterker volgde nog een nummer uit de jaren zestig. Het bleek een bewerking van Steppenwolf’s Sookie Sookie.
Het enthousiaste publiek hoefde na afloop weinig moeite te doen voor een toegift. Dat verzoek werd snel en van harte ingewilligd!

The Jazz-Bins na een stomende avond in Paradox!

ENCORE
Een ongelooflijk fraaie encore volgde op de staande ovatie. Het groovy The Mindbender van Boogaloo Joe Jones liet een onuitwisbare herinnering na aan een onvergetelijk concert!

MARC RIBOT: THE JAZZ-BINS
Marc Ribot – gitaar
Greg ‘Organ Monk’ Lewis – Hammond B3
Joe Dyson – drums

Paradox Tilburg (NL)
19 april 2023
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

MARCRIBOT.COM/THEJAZZ-BINS

PARADOX.NL