Pieranunzi en Somsen reizen door de tijd

P I A N O W E E K E N D

Enrico Pieranunzi en Jasper Somsen spelen uit de suite Voyage in Time en ander werk
Muzikant Jasper Somsen componeert, produceert en speelt de contrabas. Hij studeerde af in zowel jazz als klassieke contrabas. En dat kwam hem bij zijn door hem geschreven suite Voyage in Time goed uit. De songtitels Pavane, Menuet of Finale doen al iets klassieks vermoeden. Compositorisch is het startpunt een blend van klassieke en hedendaagse muziek. Uitvoeringstechnisch – hoe kan het ook anders – smelt het samen met jazz en improvisatie. Stukken uit deze negendelige suite werden in de eerste set voor de pauze door Somsen en de Italiaanse meesterpianist Enrico Pieranunzi op de oude Steinway van Porgy en Bess in Terneuzen uitgevoerd. En wanneer je dit leest is een tweede deel van deze suite in de studio inmiddels opgenomen. Die zal te zijner tijd eveneens op Challenge Records waar Somsen ook producer is, worden uitgebracht.

ONCE UPON A TIME
Enrico Pieranunzi is jazz-pianist, componist en arrangeur. In Italië wereldberoemd, toonaangevend in Europa, maar in Nederland tamelijk onbekend. Als je de programmering van North Sea Jazz als graadmeter neemt: daar speelde hij één keer. Dat was in 2007 met bassist Hein van de Geyn en drummer André “Dédé” Cecarelli. Als docent en studiomuzikant bleef hij lang onder de radar. Het liefst speelt hij binnen een trio. Hij speelde met Chet Baker, Art Farmer, Johnny Griffin, Paul Motian en met Marc Johnson en Joey Baron. Met die laatste twee nam hij bijvoorbeeld Play Morricone 1 & 2 op. Een titel die voor de hand lag, want Pieranunzi samen met Ennio Morricone. Morricone componeerde voor ongeveer 500 films en televisieseries. Voor 31 van die 500 speelde Pieranunzi piano. En niet de minste: hij herinnert zich nog goed de dagen dat hij de muziek in speelde terwijl de beelden voorbij kwamen met Robert De Niro en James Woods in Sergio Leone’s Italiaans-Amerikaanse misdaadfilm Once Upon a Time in America.

VOYAGE IN TIME
Terug naar ‘Once Upon a Time in Terneuzen’ waar slechts een handje vol belangstellenden was komen genieten van het samenspel van deze twee muzikanten. Voor de pauze werd er nauwgezet gemusiceerd en aandachtig geluisterd. In willekeurige volgorde volgden stukken uit de suite, zodat na een ingetogen en verfijnd Pavane en een luchtig Menuet daarna al een enigszins dramatische Finale volgde. Gelukkig kwam er meer. Het naar een Italiaanse dans vernoemde vrolijke Sicilienne leidde naar het gevoelige Ballade. Vals? Nee Valse. Ja, een walsje. Dat werd gespeeld met de vriendin van Somsen in gedachten. En na het temperamentvolle Courant waren de contrabas en de vleugel warm gespeeld als goede aanloop naar de tweede set die nog komen ging.

DE PIANO
In Porgy en Bess staat een Steinway vleugel die in 1936 in Hamburg is gebouwd. De vleugel is uiteraard niet nieuw gekocht. Toen de vleugel werd gekocht was er 25 jaar niet op gespeeld en een uitgebreide revisie en restauratie was noodzakelijk. Daarna – in 1986 – is-ie in gebruik genomen. Behalve het stemmen voor ieder concert is er ook onderhoud nodig. Daar voor is specialistische kennis en concentratie nodig. Nog niet zo lang geleden kreeg de vleugel weer een grote specialistische onderhoudsbeurt. Als allerlaatse onderdeel van de restauratie zijn de bassnaren vervangen. Dat betrof alle met koperdraad omwikkelde snaren in het lage register. Na 30 jaar is het koper minder soepel geworden en daardoor werd het contact tussen de koperen winding en de stalen kern minder waardoor de klank “magerder” werd en zelfs een beetje ging rammelen. De vleugel klinkt nu nog mooier in het laag met een hele sonore, warme en volumineuze klank.

UITDAGEND
Het tweede deel van het concert bracht een greep uit het grote jazzrepertoire, van Pieranunzi en Somsen, die inmiddels tien jaar samen werken. De bassist die tijdens zijn studietijd al kennis had gemaakt met de muziek van Pieranunzi. Toen hij gevraagd werd om met hem te werken, was dat als een droom die uitkwam. Na de pauze was alle schroom en eventuele gereserveerdheid geheel verdwenen. Lichaam en geest waren bovendien opgewarmd wat vrijer en interactiever bezig te zijn. En de heren daagden elkaar uit en speelden volkomen intuïtief samen. Uit het omvangrijke oeuvre van de pianist werd o.a het nummer Don’t Forget The Poet van het album Deep Down (1987) met Marc Johnson en Joey Baron gespeeld. Later nog eens opgenomen met een deels Nederlands kwintet met ook de Belgische trompettist Bert Joris. Prachtig nummer!

IK WEET HET OOK NIET
Het door Pieranunzi geschreven Je Ne Sais Quoi kwam 33 jaar geleden uit op het album First Song van bassist Charlie Haden (met drummer Billy Higgins). Onlangs bracht hij het nog uit in een duo-uitvoering met bassist Marc Johnson op zijn Yellow & Blue Suites.
De lieflijke en prachtige melodie van het stuk vormt de basis voor een dromerig en romantisch stuk en bood in Terneuzen alle ruimte voor de muzikanten om te schitteren. En die ruimte pakten ze. In het Terneuzense Porgy en Bess liet Pieranunzi de pianoklanken zweven en Somsen liet zijn contrabas zingen.
Een legendarisch concert met een lovend publiek. Waarom er niet meer mensen waren? We kunnen er slechts naar gissen. Je ne sais pas!