DEON met Riddum & Soft steel

“De bladeren van de bomen ritselen zachtjes in de warme zomerwind. De zon strooit een bewegend schaduwspel door het licht transparante bladerdak op de klinkertjes van het Utrechtse pleintje. Zwierende dansparen maken mooie figuren en bewegen passioneel op de ritmische klanken van tangomuziek.” Met ongeveer dit beeld voor ogen moet de Utrechtse componist en contrabassist Dion Nijland het spannende en vrolijke nummer Soft Steel hebben geschreven. Het is tevens het titelnummer van het verse album van DEON met een fraaie verzameling frisse composities met een spannende klankmaat.

Dion Nijland

RIDDUM
Het onstuimige openingsnummer Riddum – ja, van rythm – is één van de twaalf composities, soms ingegeven door een ingezonden melodie van één van de andere leden van DEON. Bandleider Nijland zocht met de gedachte om in Utrecht te kunnen spelen en repeteren zijn musici. Hij vond vier uitblinkers uit twee generaties. We troffen op het podium van links naar rechts aan de sterke blazerssectie met saxofonist Ad Colen, klarinettist Steven Kamperman en de jonge trompettist Ruben Drenth. Colen liet zijn ‘lekkende’ sopraansaxofoon thuis, maar de muziek had er niet onder te lijden. Hij schitterde deze middag op uitsluitend de tenor. En dat beviel hem best. De avontuurlijke Kamperman was niet alleen wendbaar op zijn twee klarinetten, maar was ook regelmatig eloquent inleider van epische composities. De 26-jarige HKU-alumnus Drenth kreeg veel ruimte om op zijn trompet te fonkelen. Naast Nijland was er rechts op het podium letterlijk veel plaats vrijgemaakt voor een andere twintiger. Siderius knalde achter het slagwerk en tijdens Slagkracht liet hij ook horen de hoge kunsten op de vibrafoon goed te beheersen.

Ad Colen op tenorsaxofoon

ALBUM
We waren al onder de indruk van het album van dit sympathieke vijfmanschap. Het optreden op het Nederlands-Belgische podium van de PlusEtage maakte het allemaal nòg mooier en boeiender. Stuk voor stuk onderscheidende stukken met een krachtige drive en een spannende beat. Zoals het met een improvisatie van Colen openende Almost Close, dat stuwend naar grote hoogte ging en uiteindelijk even prikkelend eindigde als dat het begon. Het beeldende Lost in the Woods schildert een dramatische zoektocht in het bos met fraaie soli van de blazers.

Ruben Drenth

ENTERTAINMENT
Muziek maken kan een ernstige en serieuze zaak zijn. Maar gelukkig hoeft het spelplezier er niet minder om te zijn. Bij DEON is er een mooie balans tussen de muziekstukken en het aankondigen of toelichten van de composities. Geen ellenlange anekdotes, maar onderhoudend, vermakelijk en nuttige informatie. Het Wiegelied dat voor de pauze werd gespeeld is kennelijk in de twintig voorliggende jaren gegroeid tot haar huidige vorm en werd geschreven voor en geïnspireerd door Nijland junior.

Mees Sidirius op slagwerk en vibrafoon

RAGA
Het intrigerende Sweet King met een bijdrage van Steven Kamperman zette de toon voor de tweede set. Het nummer Shivu is gebaseerd op de tour die Nijland maakte in 2011 en 2012 met Spinifex naar India. Een masterclass waarbij een tala 17 (metrum van 17 tellen) samenging met een bepaalde raga (raamwerk voor melodie). Na de intro is het vooral een stevig swingend stuk.

Steven Kamperman op klarinetten

TOEGIFT
Het aandachtige PlusEtage-publiek werd verwend met een lange uitdagende tweede set die na het filmische Deun eindigde met het meeslepende On the Contrary. Een prachtig slot van een mooi concert zou je denken. Maar de band had nog niet alle kruit verschoten en drong aan om nog een toegift te spelen. Dat werd het laatste nummer van het album, Takis.

DEON
Ruben Drenth – trompet
Steven Kamperman – klarinet, altklarinet
Ad Colen – tenorsaxofoon
Mees Siderius – drums, vibrafoon
Dion Nijland – contrabas & composities

PlusEtage, Baarle-Nassau (NL)
14 januari 2024
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

DIONNIJLAND.COM

PLUSETAGE.NL