Michiel Stekelenburg legt zijn gevoel in Catharsis

Première-concert van Michiel Stekelenburg Septet Catharsis
De sterke blazers van Catharsis
Sjoerd van Eijck

De van oorsprong Bosschenaar Michiel Stekelenburg stond zondagmiddag in een uitverkochte Clubzaal van de Verkadefabriek. Het is het premièreconcert met zijn kakelverse nieuwe album Catharsis en zijn nieuwe septet. Hij werd aangekondigd door programmeur Koen Graat en toevallig ook vroegere klasgenoot van Stekelenburg bij het Tilburgs conservatorium. Hij kenschetste hem met zijn lange zwarte haren en t-shirt met een doodskop erop niet direct als een gemiddelde jazzmuzikant. Zijn jazz heeft altijd wel een beetje rauw metal-rockrandje meegekregen en dat heeft zo zijn charme, aldus Graat.

Michiel Stekelenburgs septet Catharis as one!

RAKE OPENING
Vandaag dus zijn eerste album op Challenge Records èn met een septet; muzikanten waar hij al eerder mee speelde, maar niet in deze samenstelling. Bassist Thomas Pol is even met zwangerschapsverlof en Jeroen Vierdag neemt eervol zijn honneurs op het podium waar. Als één opende het blazerstrio Schilderink, Ridderbeekx, Al-Magut het stevige intro van het uitgebalanceerde As One. Ook het ritmische Heartwork opende staccato en leverde een mooi evenwicht tussen stoer en gevoelige melodieën. De fijnbesnaarde pianosolo van Van Eijck met fraaie baspartij van Vierdag luidden een rake eerste partij in voor trombone en tenorsax. Schitterend hoe alle muziek-lagen groots over en door elkaar heen zweefden en hoe Stekelenburg subtiel en klein het nummer besloot.

Tom Ridderbeekx

CATHARSIS
De bandleider maakte van de gelegenheid gebruik het maakproces en het thema van zijn album te belichten. Het gaat over zijn eeuwige worsteling in het leven tussen enerzijds sensitiviteit met emotionele diepgang en anderzijds de verwachtingen van de buitenwereld en mannelijke identiteit. Hoe kun je een man zijn en dealen met innerlijke gevoeligheden zonder concrete voorbeelden. Stekelenburg besloot dat altijd in zijn muziek te stoppen en dan lijkt dit vierde album, Catharsis, daarin het meest op dit thema aan te sluiten. De titels van de nummers houden daar verband mee en waren er vaak ook eerder dan de muziek was geschreven. En alle muziek en arrangementen zijn van eigen hand. Dit gezegd hebbende volgde de gevoelvolle ballad Flow met een hoofdrol voor de gitarist en componist.

Odei Al-Magut op trombone met elektronica

STORM
In het robuuste Tempest liet Stekelenburg de wind even flink op steken en toonde een lekker rauw randje. Trompettist Ridderbeekx probeerde de storm nog wat aan te wakkeren met een turbulente solo. Daarna werd het publiek naar de bar toe gemaand om in de luwte een drankje te kopen.

Michiel Stekelenburg

HOOGTEPUNT
Na de pauze volgde het luisterrijke – de titel Renewal zegt het al – oudere nummer (024 van het album Layers) in een nieuw uitgesponnen jasje waar de 7-koppige band in alle glorie mee mocht schitteren. En op deze zondagmiddag is het ook nooit te laat voor een dromerige Morning Song. Hierin kon Vierdag ook nog even duidelijk zijn eminente vervangersrol bekrachtigen. En dit drieluik na de pauze sloot af met klapstuk van de middag; het titelnummer Catharsis. Met een zangerige aanzwellende melodielijn werd de emotionele zuivering van Michiel Stekelenburg opgetild tot een hoogtepunt van de dag.

Michiel Stekelenburg en zijn septet Catharsis

SCHADUWEN
Met de mooie blazersarrangementen van het stuwende Chasing Shadows gedistingeerd en strak bij elkaar gehouden door slagwerker Van Hulten eindigde dit harmonieuze en rockende concert in de Bossche Jazz Factory. De expressieve muzikanten smolten nog één keer samen in een majestueuze toegift.
En daarna ging de winkel open. Het nieuwe album is vanaf heden te koop!

MICHIEL STEKELENBURG | CATHARSIS
Michiel Stekelenburg – gitaar
Jesse Schilderink – tenorsaxofoon
Tom Ridderbeekx – trompet
Odei Al-Magut – trombone, elektronica
Sjoerd van Eijck – piano
Jeroen Vierdag – contrabas, basgitaar
Jasper van Hulten – drums

Jazz Factory
Clubzaal Verkadefabriek, ‘s-Hertogenbosch (NL)
24 maart 2024
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer