In Gent lonkt een begeerlijk lusthof

Ham Sessions Outdoor 2024
DAG 3

De onbekende Benjamin Herman
Bo Van Der Werf’s KOMOREBI
Grote finale met Grand Picture Palace

Mei 2024 gaat de boeken in als de natste meimaand sinds mensenheugenis. De hoeveelheid regen die viel was enorm. De weersvoorspellingen en de buienradar beloofden weinig goeds. Voorbereid op het ergste meteorologische scenario werd in Gent met angst en beven en een kleine dosis hoop naar het pinksterweekend uitgekeken. Terwijl andere festivals werden gefêteerd op kletterende onweersbuien ontsprongen de Ham Sessions de fatale regendans. Er viel geen druppel! Dat was voor het verantwoordelijk team èn de bezoekers die zeker niet allen comfortabel in de tent hadden gepast een grote opluchting. Niet alleen weerkundig, maar ook organisatorisch kon worden teruggekeken op een zeer geslaagde editie. Met grenzeloos vermaak door een handgemaakte sfeer en een zorgvuldig en professioneel gekozen programmering was de tuin alle dagen gevuld.

​Benjamin Herman
​Daniël Eskens
​Jimmi Hueting

DE BLITZ MAKEN
Een serieuze miscommunicatie strooide bijna roet in het eten toen twee dagen voor het concert van Nostalgia Blitz nog naarstig gezocht moest worden naar een vervangende bassist. Het trio van Benjamin Herman werd opgeschrikt door een dubbele agenda van bassist Thomas Pol. Zo werd daags voor het concert nog serieus gestudeerd met en door invaller Daniël Eskens. Die laatste redde dan ook overtuigend de eer. Hij schitterde op de bas en speelde de partijen alsof hij nooit anders deed. Hij maakte de Nostalgia Blitz!

Nostalgia Blitz

ONBEKENDE HERMAN
Organisator Michel Mast memoreerde bij zijn aankondiging al dat Benjamin Herman hier in België weinig optreedt. Terwijl de populaire musicus in Nederland een volle agenda heeft, is hij binnen de Belgische grenzen relatief onbekend. Tijd voor een introductie dus. Kriskras en als een bliksemflits ging Herman door zijn omvangrijke oeuvre waarin hij links en rechts wat jonge en oude helden, favorieten en inspirators eerde. Zoals een ode aan Gary Oldman in de film The Fifth Element in het openingsnummer Captain Zorg. En om daarna met The Rubber Room van zijn bandje Bughouse de boel even lekker op te schudden. Herman is een onderhoudend causeur en de “Belgen” toonden zich erg enthousiast. In zijn repertoire komen nogal wat niet zo mainstream gangmakers voor als John Lurie And The Lounge Lizards, James Chance & The Contortions, Xero Slingsby en natuurlijk Misha Mengelberg.
Maar zijn samenwerking met jonge muzikanten werd ook gekoesterd. Zoals Ebba Åsman  en Micah Graves in Åsman Graves.

De altsaxofonist is een wandelende encyclopedia en vertelt inspirerend. Hij komt opdraven met de sound van Hans Dulfer, een kwela van Dudu Pukwana en de poëzie van Jules Deelder en in de ballad A Place I Don’t Know gaat hij zelfs nog zingen, niet nadat bassist Eskens voor een muisstile tent een schitterende intro speelde.  Overigens staat dit nummer ook op zijn Spotify-playlist Nice and Sleazy, waar dan niet hij, maar Anna Serierse (veel mooier) zingt. Geef Herman een hele middag en het verveelt nog niet. Hij sloot af met Rednose Distrikt en zijn tijd zit er volledig op!

Bo Van Der Werf en Komorebi

PERFECT DAYS
Eind vorig jaar zagen wij Wim Wenders’ geprezen film Perfect Days. In die film legt Wenders op subtiele wijze de betekenis van het Japanse begrip ‘komorebi’ uit: zonlicht dat door de bladeren van de bomen wordt gefilterd. In die film wordt dat spel van bladeren, zonlicht en schaduw mooi weergegeven en ondertussen hoor je Nina Simone’s Feeling Good.
De musici van KOMOREBI komen deze middag voordat ze de volgende dag de studio induiken voor een opname. Alle muzikanten speelden hier eerder, maar nooit in deze samenhang. Een gezelschap met een bijzondere bezetting en spannende muziek.
Zelf zeggen ze hierover: elk stuk wordt gespeeld als een prisma: vrij stromende lichten, cycliciteit, kleuren fusie, onbepaling, wisselende winden en dansende schaduwen. Voilà Komorebi!

João Barradas | Jean-Paul Estiévenart | Bo Van der Werf

BRUTAAL
Rondom de dwingende baslijn van Nathan Wouters en het creatieve slagwerk van Antoine Pierre slingeren de klanken van João Barradas’ accordeon als een tropische plant omhoog. In dit nummer Subirachs mengen de brutale baritonklanken van Bo Van der Werf en maakt op zijn beurt weer plaats voor de fladderende trompetlijntjes van Jean-Paul Estiévenart. De toon is gezet. In Veress 2 weer een prominente rol voor de accordeon. Er klinken caleidoscopische klanken met een droevige inslag.

João Barradas
Nathan Wouters

INTERGALACTISCH
Barradas heeft twee instrumenten meegenomen. Naast de traditionele accordeon heeft hij ook een electronische V-Accordion, gebouwd door Roland (FR-4x), standaard uitgerust met elektronische effecten en toepassingen. En als dat nog niet genoeg is kan hij bovendien met plug-ins nog meer toevoegen via zijn notebook en een MIDI-poort direct op zijn instrument. Met nagenoeg onbeperkte mogelijkheden!
De accordeonist lijkt soms ‘gewoon’ een Fender Rhodes te bespelen, maar zo nu en dan lijkt hij een hele polyfonische intergalactische symphoniedivisie aan te sturen. Hoe dat klinkt? Ga eens luisteren. Van Komorebi kregen wij Song 2, Accross The Ceiling, Song 3, Song 5 en MLK 3 te horen. De creativiteit van de groep van Bo Van Der Werf ligt zeker niet in de titels, maar de vernieuwende muziek met verrassende composities hield ons wel bezig! Een perfect concert op een perfecte dag.

Grand Picture Palace, het complete plaatje

MUZIEKPALEIS
Het muziekpaleis van Anneleen Boehme wordt bemenst door negen muzikanten. Het Grand Picture Palace laat de muziek van een jazzkwintet samensmelten met een strijkkwartet en de grenzen tussen muzieksoorten vervagen. We hoorden en zagen het ensemble vaker. De laatste keer weer al meer dan twee jaar geleden. De samenstelling is ietsje gewijzigd; een vrouw heeft haar plaats afgestaan aan een man. Een bastrombone vervangt de tuba en de m/v verhouding 4-5 werd nu 5-4. Berlinde Deman stond haar plaats af aan Peter Delanoye.

Anneleen Boehme, de stuwende motor van het paleis

SIDDERING
De a capella uitgevoerde Ouverture – Carmina III leverde bij ons nog steeds dezelfde overweldigende siddering op. Een kippenvelmoment en een brok in de keel die door het naadloos aansluitende gespierde slagwerk dat het volgende nummer Lucie inluidde, weer oploste. De muziek van Grand Picture Palace heeft aan vitaliteit en zeggingskracht niets ingeleverd. Nieuwe sfeervolle nummers als het oosters aandoende Albion waar een elegante opzwepende baspartij zich met de strijkers mengde toonden dat er meer dan voldoende creativiteit en pretentie is voor de toekomst.

Grootse afsluiting  door Grand Picture Palace

MERLIJN
Het opgewekte en vrolijke Merlijn werd vanaf het podium opgedragen aan Boehme’s dochtertje. En zij vond overduidelijk dat het goed was. Ze heeft een verfijnde smaak!
En ja dit ensemble zorgde voor een gedroomde afsluiting. Het geraffineerde en filmische (en nog steeds actuele) Ramallah waarin de blazerspartijen elkaar sierlijk afwisselden en de contrabas de sturende factor bleef. Beetje jammer van die ouders die dit concert ook wilden bijwonen en een ongecontroleerd jengelend stoorzendertje meegenomen hadden. Dat is misschien de eerste keer even leuk, maar daarna wordt het irritant. Basta!
Met een samenspel tussen Boehme en cellist Juno Kerstens werd het dramatische Harma ingeleid. Het slotnummer van dit concert, deze dag en dit festival is het spannende Maryward met een fraaie trompetpartij van De Lat. Hier smolten jazz en klassiek op een unieke maar bijna organische manier samen. Boehme’s kordate spel van het grondthema met het slagwerk van De Waele vloeiden samen met het geluid van de fiere blazers en strijkers en eindigden groots. Wat ons betreft had een encore nog wel gepast, maar zó was het ook uitstekend!

De bassiste en haar strijkkwartet

2025
Met dank aan de organisatie van de Ham Sessions en we zien uit naar de twintigste verjaardag in 2025!

HAM SESSIONS OUTDOOR 2024
Ham 12, Gent (B)
18, 19 en 20 mei 2024
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

HAM SESSIONS OUTDOOR 2024
PROGRAMMA DAG 3

BENJAMIN HERMAN NOSTALGIA BLITZ
Benjamin Herman – altsaxofoon
Daniël Eskens – basgitaar
Jimmi Jo Hueting – drums

BO VAN DER WERF’S KOMOREBI
Bo Van Der Werf – baritonsaxofoon
Jean-Paul Estiévenart – trompet
João Barradas – accordeons, electronica
Nathan Wouters – contrabas
Antoine Pierre – drums

GRAND PICTURE PALACE
Anneleen Boehme – contrabas
Rob Banken – altsaxofoon, klarinet
Cedric De Lat – trompet
Peter Delanoye – bastrombone
Matthias De Waele – drums
Juno Kerstens – cello
Rhea Vanhellemont – altviool
Linde Verjans – viool
Laura Kennis – viool