Massot Florizoone Horbaczewski is een trio met een ziel
Het Belgische trio Massot Florizoone Horbaczewski, ook wel bekend als MaFloHo, komt met een nieuw album, Lignes de Fuite, en gaat op tournee met maar liefst 25 concerten, waaronder enkele optredens in Nederland. Tijdens een inspirerend concert in Paradox in Tilburg zagen wij het trio in volle glorie en stellen we ze graag kort aan je voor.
Celliste Marine Horbaczewski, die in Luik woont en daar ook studeerde, brengt een rijke achtergrond mee. Ze dankt haar achternaam aan haar Oekraïense vader en speelt naast haar werk met MaFloHo in diverse formaties, zoals het strijkkwintet Bow, het grote ensemble Musiques Nouvelles, het Orchestre de Chambre de Liège, haar eigen Wang Wei 4tet, en de Harvest Group van Guillaume Vierset.
Trombonist, tubaïst en euphoniumist Michel Massot, geboren in Halle en opgegroeid in Brussel, die via zijn moeder deels Congolese roots heeft. Massot, docent improvisatie aan het Conservatoire royal de Liège, is Franstalig en een veelgevraagde muzikant, bekend om zijn indrukwekkende en veelzijdige instrumentarium. Hij zorgt voor het zeer verfijnde grove werk. Onlangs zagen we hem nog schitteren in Trio Grande met Laurent Dehors en Michel Debrulle, en hij maakte indruk in het Rêve d’éléphant Orchestra en het experimentele Määk’s Spirit.
Tenslotte de in Leuven geboren accordeonist Tuur Florizoone, in Nederland wellicht het bekendste gezicht van het drietal, woont als tweetalige Belg in Brussel. Hij brengt zijn karakteristieke klank mee in uiteenlopende formaties: van het jazztrio Tricycle met Philippe Laloy en Vincent Noiret, tot het kleurrijke twaalfkoppige MixTuur en het subtiele ensemble Oliver’s Cinema met Eric Vloeimans en Jörg Brinkmann. Ook heeft hij naam gemaakt als componist van diverse film-soundtracks.
RIJK PALET
Met het door Horbaczewski geschreven L’ami werd gevoelsvol en klein het optreden gestart. Horbaczewski plukt ritmisch de snaren, Florizoone begeleidde subtiel en Massot blaast een intieme melodielijn met de gedempte trombone en vervolgens wisselen de rollen. Het eerste nummer gaat naadloos over in het door Massot geschreven Chocolaterie, beiden afkomstig van het nieuwe album. Niet alleen de composities bepalen het muzikale beeld, maar ook de uitgesproken diversiteit aan instrumenten leveren een ondubbelzinnig rijk palet aan klankkleuren op.
Samenspel tussen Florizoone en Horbaczewski
VLUCHTLIJNEN
Het opgewekte Gezapig is van de hand van Florizoone en ook één van de veertien juweeltjes van de cd Lignes de fuite, wat zoveel betekent als ‘vluchtlijnen’. De muziek is een weefsel van verschillende melodielijnen die vrij kunnen bewegen. De instrumenten wisselen voortdurend van rol, waardoor er een verrassende en flexibele klank ontstaat. Melodielijnen, baslijnen, ritmes en tempi worden makkelijk gevarieerd en onderling uitgewisseld. De accordeon, met zijn veelzijdigheid, speelt hierin een centrale rol door meerdere melodieën tegelijk te kunnen spelen.
DRIE COMPONISTEN
Na Cinema Novo (2006), Balades Éphémères (2011) en Secrets (2016) hadden de muzikanten voorafgaand aan het recente Lignes de fuite (2024) zichzelf opgedragen elk met een stuk of tien composities van start te gaan. Na wikken en wegen zijn er in totaal veertien overgebleven in een evenwichtige verdeling per musicus.
Het repertoire biedt mooie stemmingswisselingen; zoals het weemoedige Arbois overvloeit in het opgewekt springerige Cascade. Eerst omlijst door sferische kamermuziek en dan weer versnellend naar een dansbaar feestje.
DRIE MUZIKANTEN
Gezeten op haar riser volgt Horbaczewski centraal tussen de mannen oplettend het samenspel. Ze weeft een warme, intieme melodie op haar cello of plukt de snaren ritmisch en vult wisselend de baslijnen. Als een geoliede machine tilt het trio de verhalende liedjes vol karakter naar een hoger niveau. Florizoone laat zijn Bugari ademen, zuchten, steunen en kraken. Zijn instrument komt onder zijn vingers tot leven; soms beheerst in toom gehouden maar altijd met veel hartstocht. Een romanticus pur sang en een purist die zijn instrument liefdevol hanteert, maar ook knijpt, klopt en een beetje slaat, want het is het resultaat en effect dat telt.
Massot heeft letterlijk de grootste troeven in handen op het podium. Zijn groovende basklanken, wonderlijke tonen en sonore sound gaan gepaard met onverwachte instrumentwisselingen. Hij jongleert als een acrobaat met een sprekende expressie en laat zijn instrumenten letterlijk aan het woord. Hij neemt alle vrijheid en slechts het plafond is the limit.
Florizoone, Massot en Horbaczewski met mooie interactie
FINALE
Met een driekwartsmaat stevent het trio in de tweede set af op de finale. In het korte stijlvolle Valse De La Brasserie omarmen drie melodielijnen elkaar sierlijk. Nagenoeg alle liedjes van hun laatste cd zijn gepasseerd. Na het spannende Midi Express dat opzweept naar een zinderend slot volgt nog Massots gracieuze L’acrobate van hun eerste album.
Weer een optreden in Paradox om te koesteren. Het was duidelijk dat deze drie muzikanten een diepe connectie hebben met elkaar en met hun instrumenten. De combinatie van de verschillende instrumenten, de verhalende kracht van de muziek en de virtuositeit van de muzikanten maakte dit tot een unieke live-muziekervaring.
MAFLOHO
Michel Massot – tuba, euphonium, trombone
Tuur Florizoone – accordeon
Marine Horbaczewski – cello
Paradox Tilburg (NL)
26 oktober 2024
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer