Camilla George met bruisende energie
De Londense jazz-scene bruist al jaren met vernieuwende artiesten zoals Nubya Garcia, Theon Cross, Alfa Mist, Shabaka Hutchings, Ezra Collective, Moses Boyd, Sons of Kemet en Zara McFarlane. Het is een groeiende kring met ontwikkelende talenten. Camilla George, geboren in Eket, Nigeria, voegt zich met haar eigen geluid moeiteloos in dit rijtje. De saxofoniste staat bekend om haar unieke mix van Afrikaanse ritmes en westerse jazz. Na optredens op prestigieuze podia zoals het North Sea Jazz Festival (in 2023), debuteert George in Paradox en besluit haar kleine tour alvorens terug te reizen naar Londen.
THE GOLDEN GIRL OF JAZZ
Met drie albums op haar naam – Isang (2016), The People Could Fly (2018), en Ibio-Ibio (2022) – heeft Camilla George haar plek in de jazzwereld stevig verankerd. Haar titel “The Golden Girl of Jazz”, door de Evening Standard, schept hoge verwachtingen die ze keer op keer waarmaakt. In haar muziek verkent George haar Afrikaanse wortels en vertelt verhalen over identiteit, cultuur en geschiedenis, zonder dat dit de speelse energie van haar optredens in de weg staat.
Unieke mix van Afrikaanse ritmes en westerse hedendaagse jazz
FANTASIEVOL EN VRIJ
De avond opent met stukken van The People Could Fly, waaronder Tappin the Land Turtle en de titelsong. George en haar band weten direct een ontspannen en kleurrijke sfeer te creëren. Toetsenist Renato Paris voegt met zijn tekstloze vocalen een zweem van mysterie toe, waardoor de muziek voor zichzelf spreekt en het publiek volledig in vervoering raakt.
FUNKY GROOVES EN AFRIKAANSE VERHALEN
Met het soulvolle Ekpe en het meeslepende The Long Juju Slave Route of Arochokwu, beide van het album Ibio-Ibio, zet de band een funky toon. Slagwerker Rod Youngs krijgt de kans om uit te blinken met strak en krachtig drumwerk. De muziek is een boeiende fusie van George’s Nigeriaanse roots en moderne jazz, die het publiek niet onberoerd laat.
EEN ZEEMEERMIN, EEN BLUES EN EEN KNALLENDE FINALE
Met Mami Wata, geïnspireerd door de West-Afrikaanse watergeest, keert de band terug naar George’s debuutalbum Isang (wat ‘reis’ betekent). Het hoogtepunt volgt met Most Useful Slave, waarin George een energieke blues uit haar altsaxofoon tovert, perfect aangevuld door een betoverende bassolo van Jihad Darwish. Het concert eindigt met Abasi Isang, waarin Renato Paris schittert op piano en George alle registers opentrekt. Een staande ovatie en een toegift vormen de kers op de taart van deze onvergetelijke avond.
Applaus in een uitverkocht Paradox
CAMILLA GEORGE
Camilla George – altsaxofoon
Renato Paris – piano, toetsen, vocalen
Jihad Darwish – contrabas, basgitaar
Rod Youngs – drums
Paradox Tilburg (NL)
18 januari 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer