Simin Tander verbindt, verrijkt en verstilt

De Nederlands-Duits-Afghaans-Noorse zangeres Simin Tander groeit uit tot een muzikale wereldreiziger die steeds meer haar eigen koers bepaalt. Niet de hoeveelheid werk, maar de diepgang en zorgvuldigheid ervan staan bij haar voorop. Op 21 maart 2025 verscheen The Wind, haar nieuwe album op het Noorse label Jazzland Recordings. In vijf dagen werd het opgenomen in Fattoria Musica in Osnabrück, samen met haar internationale kwartet. Daarna reisde het project verder: naar New York, waar tweevoudig Grammy-genomineerde Joshua Valleau de mix verzorgde, en naar Los Angeles, waar Grammy-winnaar Daddy Kev de mastering afrondde. Het resultaat is een zorgvuldig opgebouwd album, helder van klank en gelaagd in sfeer.

Harpreet Bansal

INTERNATIONAAL
Tijdens de presentatie van dat album op vrijdag 11 april 2025 op het podium van Paradox in Tilburg, haar favoriete jazzclub — “met het beste publiek,” zoals ze zelf zegt — bracht Tander haar muziek tot leven op een manier die de studioversie aanvult in plaats van overtreft. Met haar vaste Duitse geluidsman Raphael Becker-Foss en haar vaste kwartet ontstond een klankwereld die tegelijk open en geconcentreerd aanvoelde. Naast Tander zelf bestond het ensemble uit de Indiaas-Noorse violiste Harpreet Bansal, de Zwitserse drummer Samuel Rohrer (woonachtig in Portugal) en de Zweedse bassist Björn Meyer (wonend in Zwitserland). Ondanks de internationale samenstelling klinkt de muziek opvallend samenhangend — alsof ze geworteld is in iets dat geen grenzen kent.

Simin Tander met haar droom line-up

THE TIMES THEY ARE A-CHANGIN
Drie jaar en een maand geleden stond Simin Tander op exact dezelfde plek: het podium van Paradox. Destijds bracht ze een intiem programma, volledig gewijd aan poëzie van vrouwen. De omstandigheden waren anders — één set per avond, zoals de coronaregels voorschreven. Haar slotnummer was een bewerking van Bob Dylan’s The Times They Are A-Changin’. Het was 11 maart 2022, een moment waarop het land nog grotendeels op slot zat. Een week later verdwenen de beperkingen; de wereld ging langzaam weer open.

Simin Tander en Harpreet Bansal

LIEFDE
Nu, drie jaar later, is Tander terug. Een subtiele wijziging in de bezetting: Björn Meyer speelt op een zessnarige MTD-bas, waar vorige keer baritongitarist Olav Torget waardig voor Meyer in kon vallen. Verder is alles ook gebleven zoals het was, zelfs geluidsman Raphael Becker-Foss is weer van de partij. Vanaf de eerste klanken van het oosters getinte Meena trekt Tander moeiteloos de aandacht. De tekst, in het Pasjtoe, is gebaseerd op een zeventiende-eeuws gedicht over onvoorwaardelijke liefde — een thema dat als een fijne draad door de hele set geweven is. In het samenspel tussen Meyer, Rohrer en Bansal ontstaat een bedding waarin de zang van Tander gedragen wordt en bloeit. Woken Dream, in het Engels, sluit hier naadloos op aan; beide stukken vloeien haast ongemerkt in elkaar over.

NAPELS
De toon verandert licht met het spel van Harpreet Bansal, dat zich melodramatisch en weemoedig ontvouwt in I Te Vurria Vasà — een Napolitaans lied van meer dan een eeuw oud, waarin het verlangen naar een kus wordt bezongen. Het vurige The Wind Within Her brengt daarna weer beweging in de set; het ritme licht op, bas en drums vinden elkaar in een vloeiende dialoog. De afsluiting van de set bevat twee oudere composities, waarbij de verbinding met Tanders vroeg overleden Afghaanse vader voelbaar wordt. Het gedicht De Kor Arman is door hem geschreven — een moment van stilte in de muziek, en van herinnering.

Simin Tander en Björn Meyer

ARTISTIEKE REIS
Wat opvalt, is hoe Tander een overtuigend evenwicht vindt tussen licht en donker, gevoeligheid en kracht. Meyer beweegt zich als een danser over zijn snaren, met transparante lijnen die zich onder de zang vleien. Rohrer zet complexe patronen neer die soepel in elkaar grijpen, subtiel aangevuld met elektronische klanklagen. De raga-achtige lijnen van Bansal voegen een tweede stem toe — soms als schaduw, soms als spiegel.
Een van de hoogtepunten in de tweede set is het speelse Janana Sta Yama, dat ritmisch tintelt en ruimte biedt voor beweging. In de verstilde aanloop naar My Weary Heart laat Meyer opnieuw horen hoe verfijnd hij zijn instrument beheerst: ingetogen, loepzuiver. Tander voegt haar stem toe met een kwetsbaarheid die raakt. In die momenten wordt duidelijk hoe rijk haar repertoire is — hoe het moeiteloos schakelt tussen diepe vreugde en stille rouw.

Hecht kwartet met een sterk groepsgeluid

AFSLUITING
In dit concert ontvouwt zich niet alleen een rijk palet aan klank en gevoel, maar ook een verhaal van ontwikkeling — persoonlijk, muzikaal, en cultureel geworteld. Simin Tander beweegt zich vrij tussen talen, tradities en stijlen, zonder zichzelf daarin te verliezen. Integendeel: hoe meer lagen ze blootlegt, hoe dichter ze bij haar kern lijkt te komen. Het is muziek die verbindt, verrijkt en verstilt.

SIMIN TANDER QUARTET
Simin Tander – stem, compositie
Harpreet Bansal – viool
Björn Meyer – basgitaar, effecten
Samuel Rohrer – drums, percussie, electronica
Raphael Becker-Foss – geluid

Paradox Tilburg (NL)
11 april 2025
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

SIMIN TANDER.COM

PARADOX.NL