Jazzroute herdenkt honderd jaar jazz in Rotterdam

‘Jazz in Rotterdam, de geschiedenis van een grotestadscultuur’ is een vuistdik naslagwerk van de sympathieke Rotterdamse jazzhistoricus Hans Zirkzee. Het bijna vijfhonderd pagina’s tellende boekwerk verscheen in 2015. Het rijk geïllustreerde boek beschrijft de geschiedenis van de jazz en de band die het heeft met de stad Rotterdam. Het verhaalt eveneens over de clubs, theaters en dancings die er al jaren niet meer zijn. Jazz International Rotterdam (JIR) zet zich in voor nieuwe Rotterdamse jazzprojecten met veel ruimte voor talentontwikkeling. Met de eerder genoemde dikke groene jazzbijbel op schoot en adviezen van Hans Zirkzee werd in samenwerking met Codarts de historische jazzroute Van Pschorr tot BIRD opgezet. De Jazzroute past ook precies in het programma North Sea Round Town.

ZOMERSE ZONDAG
Na een voor Hollandse begrippen veel te warme tropische zaterdag is zondag 30 juni 2019 een mooie zonnige zomerse dag met een verkoelende wind. Van de vijf speellocaties zijn er vier buiten gepland en van de binnen-alternatieven hoeft geen gebruik te worden gemaakt. De honderd-jaar-jazz-vlag hangt strak in de Maaswind bij het Leuvehoofd. Saxofonist en inmiddels half Rotterdammer Benjamin Herman geeft met studenten van Codarts een eerbetoon aan de legendarische jazzclub De Sunship Jazzbunker. ‘De Bunker’ van ‘Willem Wodka’, ooit uitgeroepen tot de beste jazzclub van Nederland bevond zich aan de oprit van de (eerste) Willemsbrug. Met een nummer van Abbey Lincoln in het hoofd (met dank aan zangeres Lotte Sarembe) fietsen we naar de tweede historische plek voor een volgende verrassing.

GASTPRESENTATOREN
Veel opgetekende verhalen illustreerden de verdwenen historische locaties, waarvan meestal niets meer is te zien. Speciaal hiervoor waren Mike Boddé en (kan het Rotterdamser?) John Buijsman ingehuurd om in eigen gedaante of die van een ander de tijdgeest van weleer weer te geven. Zo maakten ondermeer ook Chet Baker, Drs. P, Jules Deelder en Rahsaan Roland Kirk deel uit van het gezelschap dat te voet of per fiets door Rotterdam trok.

BEELDEN OP LOCATIE
De Codarts Big Band onder leiding van Nils van Haften trad onder het beeld ‘De Verwoeste Stad’ van Zadkine aan met Shirma Rouse. Zij brachten een ode aan ‘De Cos’ aan ‘De Dijk’ ofwel de grootste dancing ‘De Cosmopoliet’ aan de meer dan honderd kroegen en dancings tellende uitgaanscentrum de ‘Schiedamsedijk’. Zij brachten een mix van jazz- en lovesongs en een jazzy Rotterdamse ‘Bridge Over Troubled Water’. Niet alleen het beeld van Zadkine of Erasmus troffen wij op onze route. Er waren ook prachtige blowups van historisch fotomateriaal, waarvan sommige met de hand ingekleurd van ‘Music Inspired Art’ van Wim van Zon.

OUDE BINNENWEG EN GROTEKERKPLEIN
Café Timmer op Oude Binnenweg 120 is op zich al een legendarische plek, maar op 94 had je vroeger Mephisto waar in 1985 Jaco Pastorius nog eens een tumultueus optreden heeft gegeven.

Nu stonden mondharmonicaspeelster Hermine Deurloo met jonge talenten van Codarts buiten op het terras te spelen,  waarbij tromboniste Ebba Åsman indruk maakte.
We vervolgens ons jazzroute naar het Stadspark Grotekerkplein aan de voet van de Laurenskerk.Op het stadspodium zat drummer Joost Patocka opgesteld met aan beide zijden een pianist en een bassist. De jonge pianist Philip Frenzel had daar zijn première van zijn nummer B14, een ode aan de jazzkelder met de zelfde naam. Het kwintet van Patocka kreeg nog een steun van Benjamin Herman in een nummer en John Buijsman deed nog een verwoede poging om het concert af te sluiten met een vertolking van ‘Angel Eyes’. Helaas werd hij door de woest beierende klokken van de Laurenskerk daar genadeloos voor afgestraft.

BIRD
Vier buitenlocaties en één binnenlocatie.  Drummer Niek de Bruijn sluit af de jazzroute af op een voor hem erg bekende plek; BIRD. Hier werd stilgestaan bij de geschiedenis van de dancings ‘Pschorr’, vernoemd naar een Duits biermerk. Van de drie dancings stond er één op de Coolsingel. De geschiedenis van die dancing met zijn verlichte glazen dansvloer eindigde abrupt op 14 mei 1940 toen het benzinedepot van het naastgelegen garagebedrijf een voltreffer kreeg van een Duitse bom. Na het concert is het de bedoeling dat de bezoekers het etablissement snel verlaten en de zon weer op zoeken. “Het is afgelopen! Pleurt nou op!“, roept John Buijsman de aanwezigen toe.

Jazzroute Rotterdam (NL) 30 juni 2019
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer