Bimhuis Bevrijdingsdag Bassisten Double Bill
Jort Terwijn Önder
Tijs Klaassen
Tijs Klaassen Quintet
Bevrijdingsdag 2022 wordt in Amsterdam goed gevierd. De stad is als vanouds in beweging en muziek klinkt overal. Voor het Centraal Station maakt een gitaarband een heerlijk potje herrie vanuit de stuurhut van een GVB-pont. Even verderop ligt het Bimhuis dat ’s avonds het podium biedt aan twee kwintetten, beiden geleid door een contrabassist.
Wouter Kühne en Matthias van den Brande
KWARTET
De eerste band die op het podium staat is het, wegens ziekte van een van de leden tot kwartet gereduceerde, ensemble Önder. De set begint met een plaatopname van Heintjes “Du sollst nicht weinen”, muziek die na een kleine minuut wordt overstemd door het trio aan basinstrumenten en het intense slagwerk van Thessalonikefs. De dreigende en indringende muziek is geïnspireerd door The Golden Glove, een film over een Duitse seriemoordenaar. Na dit nummer begeeft de band zich in rustiger vaarwater. In een trage stroom, bestaande uit meanderende ritmes en kronkelige stroompjes bereiken we de monding van de rivier die bestaat uit het kalme en prettige samenspel van een strijkende Terwijn en basgitarist Mazzieri.
In eigen composities, genaamd Here There en Dawn is er een glansrol weggelegd voor Hristo Goleminov die zich in langgerekte soli probeert te handhaven tussen de twee basinstrumenten. Een krachtsinspanning die in kwintetverband kan worden opgevangen door basklarinettist Federico Calcagno.
KWINTET
Na de pauze verschijnt het Tijs Klaassenkwintet op het podium. Het kwintet speelt enkele nummers van het zojuist verschenen tweede album, Nostalgia. Zo de compositie Pop, vernoemd naar de muziekminnende grootmoeder van Klaassen. Een nummer waarin verschillende stijlen van klassiek tot pop worden afgewisseld, zonder dat dit gekunsteld overkomt. Net zoals zijn collega Terwijn schuwt Klaassen de strijkstok niet en dat kan op den duur vervelen. Als de blazers tijdelijk het podium verlaten horen we het steady Floris Kappeyne Trio, onder leiding van een van de grote talenten van zijn generatie. Kappeyne kwalificeert zich (opnieuw) als een creatief solist en put uit een eigen muzikaal idioom dat is samengesteld uit een flinke portie hardbop, modern klassiek en experimentele jazz.
Klaassen en zijn kwintet wagen zich aan verschillende stijlen en ritmes, soms gelijktijdig, wellicht ook ingegeven door verschillende opvattingen over de composities. Naast werk van het tweede album wordt er behoorlijk wat materiaal van het debuutalbum Clavius gespeeld, waaronder Secondary Flow en Bella Eats After Dinner. Dit is repertoire waarin saxofonist Matthias Van den Brande zich op het podium beter thuis lijkt te voelen dan in de nummers van de tweede cd.
Met het eerste nummer van het nieuwe album, VV40, gewijd aan de Volvo van de drummer, beëindigt het vijftal de set met een door wild slagwerk omlijste grillige tenorsolo op een bedje van waterige synthesizerklanken. Een waarschijnlijk tot in de finesses doordacht slot van een geschoold kwintet voor een zaal gevuld met geschoolde collega’s en conservatoriumstudenten. Een beetje minder beheersing was welkom geweest. Technisch gezien klopt het, aan de mojo kan nog gewerkt worden. Dat gaat ongetwijfeld lukken. De inspiratie ligt op straat. Zeker op een dag als 5 mei!
Het Tijs Klaassen Quintet na het tot in de finesses doordacht slot
JORT TERWIJN ÖNDER
Jort Terwijn – composities, contrabas,
Hristo Goleminov – basklarinet
Alessandro Mazzieri – basgitaar
Nick Thessalonikefs – drums
TIJS KLAASSEN QUINTET
Mo van der Does – altsaxofoon, klarinet
Matthias Van den Brande – tenorsaxofoon, dwarsfluit
Floris Kappeyne – piano, synthesizer
Tijs Klaassen – contrabas
Wouter Kühne – drums
Bimhuis, Amsterdam (NL)
5 mei 2022
Tekst: Robin Arends
Fotografie: Herman Klaassen
