Brosella geeft Brussel glans

De blinkende bollen van het Atomium en de reusachtige bomen in het Ossegempark vormen het decor van de 43^ste editie van Brosella. Het Brosella Festival is het oudste muziekfestival van Brussel en het bekijkt folk en jazz breed, het is (bijna) gratis en iedereen is welkom. Er waren 18.000 bezoekers op dit zomerse festijn op 13 en 14 juli 2019 vol met positieve energie en muzikale ontmoetingen. De organisatie van Brosella (Vrienden van Brosella vzw) is blij met een stijging van het aantal bezoekers. In 2018 waren er 17.000 bezoekers.

ORGANISATIE
Twee dagen lang duurt het festival. Aan de kassa bij de hoofdingang betaal je een entree van vijf euro per dag. En met je gekleurde polsbandje heb je dan toegang tot de zeven dagelijkse concerten in het Groentheater en de Palm Stage, maar ook tot de Kids Village en de Poetry Corner. De confronterende en onvermijdelijke tweetaligheid wordt gemeden door zoveel mogelijk drie talen te gebruiken ook bij de podiumaankondigingen.
Een festival en het succes daarvan draait nooit alleen om muziek. Het gaat over sfeer, ambiance, lifestyle, de catering, het weer en veel meer.

Brosella gaat ook niet alleen over muziek, maar wil ook mensen laten verbroederen en ze een boodschap meegeven. Jong, oud, rijk en arm voelen zich welkom. Voor wie andere en grotere festivals gewend is waar het voornamelijk om de muntjes gaat, is dit een verademing. De op het terrein aanwezige drankgelegenheden die gerund worden door de vrijwilligers en de eettentjes van kleine particuliere ondernemers kennen geen torenhoge prijzen.

VEERTIEN CONCERTEN
Vanaf drie uur in de middag tot middernacht zijn er dagelijks zeven concerten nagenoeg zonder pauze op twee podia. Het eerste concert van de dag start in het mooie Groentheater en het laatste eindigt daar ook. Van het ene concert naar het andere passeer je de eet- en drinkgelegenheden, maar als je van de muziek niets wilt missen, heb je niet veel tijd om daar lang te verpozen. En je Brusselse stoeltje neem je gewoon onder de arm mee om weer van een zitplaats verzekerd te zijn.

Het team van vier programmeurs van Brosella heeft een mooie mix weten te vinden van traditionele en innovatieve stromingen in kwalitatief hoogstaande muziek. Op zaterdag is de traditionele dag met folkmuziek, maar ‘folk’ is gelukkig ook voor de verstokte jazzliefhebbers een ruim begrip.

Een double-bill is er voor multi-instrumentalist Nathan Daems. Hij heeft een carte-blanche voor beide dagen. Stond hij zaterdag misschien met wat brave muziek van zijn Village Quartet op de planken, dan was de jazzzondag met Echoes of Zoo met de Griekse gasttrompettist Pantelis Stoikos gelukkig een flink stuk gedurfder. Ze beschrijven zelf hun stijl als oosters met een dierlijke groove. Een dansbare balkanswing met de mogelijkheid om psychedelisch weg te drijven van het Brusselse grasveld behoorde ook tot de mogelijkheden.

TOETSENGOOCHELAAR
Een tweede Belgische terugkerende muzikant was Jozef Dumoulin. Urbex, de band van drummer Antoine Pierre opende in het Groentheater met een ode aan Miles Davis. Antoine Pierre, die we in Nederland vooral kennen van TaxiWars, verdiepte zich erg in het vijftig jaar oude werk Bitches Brew en brouwde daar een verdienstelijke complete ‘remake’ van.

Zijn kwintet werd daarbij versterkt door de Fender Rhodes-wizzard Dumoulin en de betoverende zang en fluitklanken van Magic Malik.

De band rondom bassist Stéphane Kerecki met ook Dumoulin in de gelederen bracht een ode aan de ‘French Touch’. Ze vertolkten historische nummers van de ‘new wave van de elektronische muziek’ zonder gebruik te maken van elektronische instrumenten. De muziek van de Parijse dansvloer die we kennen van Daft Punk, Phoenix, Chassol en Kavinsky misstond niet in het groene amphitheater, maar het publiek kwam niet uit de stoeltjes.

TROMPETTISTEN
De vaste drummer van Christian Scott speelt ook nog in een ander bandje: Butcher Brown. Ze zitten in hun eerste Europese tour. Het is een jonge band met alleen New Yorkse twintigers in de line-up. Ze brengen funky muziek met een flinke beat en volop ruimte om te improviseren. Marcus Tenney speelt tenorsaxofoon en even over de helft van het concert wisselt hij van instrument en zet de trompet aan zijn lippen om een ballad te spelen.
Brosella trakteert haar bezoekers sowieso met een line-up met sterke en bijzondere trompettisten. Op het Palmpodium werd tegen zeven uur het duo van Paolo Fresu met Lars Danielsson aangekondigd. Die waren afgelopen nacht in Roemenië om twee uur op het vliegtuig gestapt naar België en stonden redelijk brak gereed voor het concert. Daar waar minder meer is, betekent eenvoud schoonheid. De Sardijnse trompettist wist met zijn afwisselende flugelhorn- en trompetklanken soms wat verrijkt met elektronica en dubs erg te boeien. Van vermoeidheid was niets merkbaar! Een cantate van Bach speelt hij als een lyrische jazzbalade. Hij is een expressieve blazer en hij lijkt het uit de tenen te moeten halen. Bijzonder was zijn minstens vijf minuten lange imponerende aangehouden klank met circular breathing-techniek. Zelfs Lars Danielsson leek het er benauwd van te krijgen, die met zijn warme klanken op contrabas en cello ontroert en betovert. Ze speelden veel van hun nieuwe album Summerwind en zonder toegift liet het publiek het duo niet vertrekken.

Brosella leek te grossieren in trompettisten die vanuit alle windhoeken ingevlogen en aangetreind werden. De recentelijke Monk Award winnaar Marquis Hill die inmiddels al een behoorlijke reputatie heeft opgebouwd betrad het grote podium van het mooiste openluchttheater van Brussel. Hij smeedde met zijn Blacktet moderne en klassieke jazz, hip hop, R & B, spoken word en soul samen tot éen ‘melting pot’ van muzikale genres. Een energiek feestje waarbij vanaf het eerste moment de spanningsboog op het podium steeds verder werd uitgesponnen.

Als afsluiter van het festival Brosella hadden de programmeurs voorzien in een supergroep die door de Panamese pianist Danilo Pérez werd geformeerd om het eeuwfeest te vieren van de geboorten van Dizzy Gillespie, Ella Fitzgerald, Mongo Santamaria en Thelonious Monk. Samen met trompettist Avishai Cohen en saxofonist Chris Potter maakten ze er een kwintet van te maken met bassist Larry Grenadier en drummer Johnathan Blake. De muziek werd geschreven door alle leden van de groep, en ze lieten zich inspireren door sterke vrouwen als Angela Davis of door de Israëlische dichter Zelda (Zelda Schneurson Mishkovsky). Avishai Cohen proclameerde een gedicht over afscheid nemen en wat er nog gedaan moet worden bij een naderende dood, terwijl de muziek zachtjes doorspeelde. Geen lichtvoetig thema, maar wel iets wat hart en ziel raakt. Het hele concert bestond uit originele composities die verhalen vertellen vol emoties en boodschappen. Een waardige uitsmijter van een prachtig festival in de open lucht.

Hoog boven ons zien we de glimmende verlichte bollen van het Atomium. We drinken nog een glaasje en kijken terug op een mooi festival met culturele en muzikale tradities, met nieuwe stromingen en actuele thema’s, maar ook positieve energie, vreugde en vrolijkheid. Zonder enige dwang kunnen we in ons eigen tempo het festivalterrein verlaten.

Brosella Festival DAG 2
Brussel (B) 14 juli 2019
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer