Dave Douglas op jazzpelgrimstocht door de sneeuw

Wat deed Dave Douglas fout bij zijn laatste concert in Paradox? Wij wisten het niet. Wij waren er niet bij geweest. Het was kennelijk erg lang geleden (Tiny Bell Trio met Brad Schoeppach en Jim Black, 22 oktober 1996, jazzradar). De Amerikaanse bandleider vroeg zich af of er nog mensen leefden die toen aanwezig waren. En waarom het tot 2023 moest duren om hem terug te vragen. Het was zijn manier om te vertellen dat hij blij was om weer op het podium van Paradox te staan. Daarna schakelde hij snel over van onderwerp naar de weersomstandigheden. Het had die dag gesneeuwd in Tilburg.

Dave Douglas na 27 jaar terug in Paradox!

SNEEUWSTORM
Vooral veel mannen, viel op, waren door een vijf centimeter dikke laag sneeuw naar de Telegraafstraat gekomen. Op het sneeuwvrije podium was de man-vrouwverhouding niet veel anders, maar daarover later meer. “How is everybody handeling the snow?” vroeg Douglas, dat herhalend op trompet in een instant-composing modus. De vragende zin vormde de melodie. En voordat het publiek wist wat er gebeurde zaten ze in het oog van een losbarstende sneeuwstorm en was het concert volop begonnen.

Marta Warelis kreeg alle ruimte

PSALMEN
De met 75 albums op zijn naam zeer productieve Dave Douglas (59) schreef een nieuw soort psalmen. De befaamde Amerikaanse trompettist riep hiervoor de hulp in van zijn kwintet dat hij ongeveer tien jaar geleden oprichtte. Die musici namen apart van elkaar hun eigen partijen op vanuit huis. En zo ontstond zijn album Songs of Ascent (book 1). Een snelle bijbelstudie leerde ons dat Songs of Ascent (in het Nederlands ‘pelgrimspsalmen‘ of ‘pelgrimsliederen‘ genoemd) vijftien korte psalmen zijn; genummerd 120 t/m 134. Vermoedelijk ooit bedoeld om te zingen tijdens pelgrimstochten.
Dave Douglas koos in zijn book 1 de titels van de songs uit de teksten van de psalmen 120 t/m 126. Tijdens de tournee werd er geput uit dit werk met een deels gewijzigde ritmesectie. Bassist Nick Dunston leverde overtuigd vakwerk en verving Linda May Han Oh. En gelukkig was er ook nog pianiste Marta Warelis, die alle ruimte kreeg om te stralen in dit mannengezelschap.

Nick Dunston waardige vervanger op contrabas

NEVER LET ME GO
Terug naar de sneeuwstorm, die ongemerkt overgegaan was in het eerste nummer van het album Never Let Me Go. De enige titel op het album die dus niet aan de pelgrimspsalmen is ontleend. Het is een compositie van Douglas waarbij hij inspiratie vond in de gelijknamige jazzstandard uit 1956. Deze was jaren eerder als tranentrekkende ballad in een gezongen versie van collega Roy Hargrove als psalm al onsterfelijk gemaakt. Een mooie keus om die in het psalmenboek van Douglas op te nemen.

Marta Warelis geeft ruimte aan haar creativiteit en Dave Douglas luistert aandachtig

VLINDERTJE
Warelis jongleerde sensitief als een vlindertje met de zwartwitte toetsen, zoals in het bluesy openingsnummer van de tweede set’ deels in duo met bassist Dunston en later met de hele band. Warelis boog geen enkele keer onder het hoge niveau van de vier zwaargewicht  Amerikaanse muzikanten. Misschien was zij voor het publiek wel de grootste openbaring. En de meester zelf luisterde zichtbaar aandachtig en hoorde dat het goed was.

Jon Irabagon met briljante solo’s

BEETHOVEN
Met twee lange sets overtuigde het kwintet met capricieuze improvisaties. Daarbij waren alle bronnen geoorloofd. Of dat nu werk van Ornette Coleman, Beethoven’s Für Elise of zo maar plotse ingevingen waren. Tussen de nummers door hield Douglas spaarzaam contact met het publiek. Hij geneerde zich niet om alle aandacht te vragen voor de inspanningen op het podium en verzocht te voeren gesprekken op te schorten tot na het concert. Natuurlijk brachten veel onverhoedse solo’s het nodige spektakel. Tenorsaxofonist Jon Irabagon beheerste ongehoorde technieken. Zoals het staccato spelen van noten die klonken als een achteruitgespeeld cassettebandje (op NSJ hoorden we James Brandon Lewis met dezelfde techniek), waarbij je je afvroeg hoe dat zonder electronica mogelijk was. Er waren ook veel collectieve juweeltjes waarbij met het samenspel pardoes alles op briljant op zijn plaats viel. Het was een optreden op hoog niveau!

Dave Douglas Quintet twee lange sets op stoom

PUNT
Kortom het Dave Douglas Quintet speelde voor een enthousiast Tilburgs publiek en deed weinig fout deze keer. Met een vette toegift werd er een dikke punt achter dit optreden gezet. Hopelijk valt een concert in een volgend seizoen ook qua budget en agenda weer in te passen.

DAVE DOUGLAS QUINTET
Dave Douglas – trompet
Jon Irabagon – tenorsaxofoon
Marta Warelis – piano
Nick Dunston – contrabass
Rudy Royston – drums

Paradox Tilburg (NL)
20 januari 2023
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

DAVEDOUGLAS.COM

PARADOX.NL