De Eric Ineke JazzXpress featuring Tineke Postma kruipen in de huid van Charlie Parker
Op 29 augustus 1920 werd Charles Christopher Parker junior geboren in Kansas City. Hij werd één van de belangrijkste jazzsaxofonisten en jazzvernieuwers van zijn tijd (en ver daarna) en bleef voor velen een inspiratiebron. Met Parker deed ook de bebop zijn intrede in de jazz. Al op zeer jonge leeftijd leerde hij de (alt) saxofoon te bespelen. Parker begon ook ook heel jong, hij was 15, aan de heroïne. Dat werd hem uiteindelijk fataal en hij stierf in 1955, slechts 34 jaar jong.
2020 is Parkers honderdste geboortejaar.
HANDELSMERK
In volle concentratie kijkt Eric Ineke stoïcijns over zijn drumstel voor zich uit. Met twee vingers in de neus geselt hij hard en meedogenloos de maat. Zijn explosieve intermezzo’s en petsende drumsolo’s maken al tientallen jaren onderdeel uit van zijn tijdloze handelsmerk en consequente drumstijl.
Hij speelde in Nederland met Ferdinand Povel, Piet Noordijk, Rein de Graaff, Ben van den Dungen/Jarmo Hoogendijk en met veel grote en vergeten Amerikaanse solisten. Echt te veel om op te noemen.
Feit is dat Eric ‘Bebop’ Ineke dit jaar (2020), in het honderdste geboortejaar van Charlie ‘Bird’ Parker een prachtige ode brengt aan deze invloedrijke altsaxofonist en componist in de periode en stijl van de bebop. Die ode aan Parker leverde ook een prachtig album op, die zojuist is gereleased op Challenge Records.
Het album What Kinda Bird Is This? duurt 67 minuten, maar de twee sets van een uur kunnen in Terneuzen probleemloos worden gevuld met materiaal. Ineke draait al een paar jaar mee, dus aan repertoire geen gebrek. Hij memoreert aan zijn laatste concert in Porgy en Bess met Ronnie Cuber op een memorabele zondagmiddag een jaar of vier of vijf geleden. De tijd vliegt, want dat concert bleek al in mei 2013. Toen speelde ook Rob van Bavel mee en die speelt deze avond ook mee.
De eerste set opent met Steeplechase, waarin de muzikanten en hun instrumenten kunnen opwarmen. Het is één van de arrangementen van bassist Marius Beets. In dit nummer is er voor eenieder een feature. Iedere muzikant komt wel even aan de beurt voor wat extra aandacht. De voor deze tour (en cd) met een blazersectie van drie uitgebreide JazzExpress is er een speciale plek voor altsaxofoniste Tineke Postma.
Ze is niet alleen de volgens de DownBeat Critics Poll 2019 de Rising Star op sopraansaxofoon, maar ze speelt ook verdomde goed op de altsax; het instrument van Charlie Parker. En daarmee laat ze treffend haar eigentijdse muzikale taal samensmelten met de ziel van Parker.
GOING NUTS
“Rob van Bavel speelt weer als een duivel”, volgens Ineke. Bij de cd-opnames kon de pianist er niet bij wezen, omdat er iets ‘aan de hand’ was, maar hij stuurde wel te elfder ure nog een arrangement voor een vermaard nummer van de legendarische muzikant. Hij schreef erbij “Relaxing at Camarillo….or going nuts”. Zelf zat Van Bavel met een handblessure thuis en het nummer gaat over Parkers maandenlange verblijf in Camarillo State Mental Hospital in 1947.
Op de plaat wordt Relaxin’ at Camarillo door (1 van de 3 vervangers) Peter Beets gespeeld, maar nu kan Rob van Bavel weer schitteren. De muziek van Bird klinkt nog steeds actueel en aantrekkelijk dankzij de dynamiek op het podium met o.a. het grondige tenorspel van Sjoerd Dijkhuizen en de pittige trompetbijdrages van de jonge Ian Cleaver. Overigens worden er ook twee composities van Marius Beets gespeeld, waarin de muziek van Parker doorklinkt. Birdie Num Num is een variatie op Confirmation en titelnummer What Kinda Bird Is This? heeft links in zich die het Parkeriaans maken.
CLIMAX
Wie bij bebop eerst en vooral denkt aan rappe, gejaagde en up-tempomuziek, kan uit die droom gehaald worden. Er is zeker ook plaats voor langzame stukken. En dat een blues of een ballad minder virtuositeit zou tonen, is zeker een fabeltje.
Zo wordt in de eerste set een fraaie Parker’s Mood uitgevoerd. Maar wie het absolute hoogtepunt van de avond wilde meemaken moest toch wachten tot de tweede set. Een nadeel van die corona-sets is dat je moet kiezen voor de eerste of de laatste set.
De brushes van Eric Ineke en de smaakvolle baslijnen van Marius Beets worden compleet gemaakt met een inlevende en doeltreffende intense notenreeks van Tineke Postma. Die sponnen Lover Man uit tot meer dan twaalf minuten sentimentele quality time.
Wat rest is een diepe buiging voor deze hartverscheurende climax.
Een gedegen naspel met Bongo Deep en Merry Go Round brengt de bezoekers weer stijlvol en veilig met beide benen terug op aarde.
SETLIST (SET 1 EN 2)
Steeplechase
Quasimodo
Relaxin’ at Camarillo
Parker’s Mood
What Kinda Bird Is This?
Ah-Leu-Cha
Stupendous
Birdie Num Num
Lover Man
Bongo Beep
Merry Go Round
ERIC INEKE JAZZXPRESS FEAT. TINEKE POSTMA
Eric Ineke – drums
Tineke Postma – altsaxofoon
Rob van Bavel – piano
Sjoerd Dijkhuizen – tenorsaxofoon
Ian Cleaver – trompet
Marius Beets – contrabas
Porgy en Bess Terneuzen (NL) 2 februari 2020
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer
