Feenbrothers Saturday Night Live

De uit Middelburg afkomstige leden van de Feenbrothers – oftewel de gebroeders Van der Feen – staan best vaak op het podium. Meestal los van elkaar. Al heel jong traden ze op. Een zeker talent in de genen kan hun niet ontzegd worden. Ze ontwikkelden hun aanleg verder tot instrumentalisten op grote hoogte. Vooral Clemens en Paul maakten carrière op de nationale, maar ook internationale podia. Toch spelen vier van de broers (er zijn er meer) ook graag, en absoluut niet onverdienstelijk, samen. Dat lijkt meestal in de intimiteit van tussen de schuifdeuren te gebeuren. Maar heel af en toe treden ze samen voor het voetlicht als daar gelegenheid voor is en de agenda’s op elkaar af te stemmen zijn.

Matthijs van der Feen

BRUBECK
Zaterdag 6 december was zo’n omstandigheid dat het kon. De datum en de plek stonden al lang van tevoren vast: Porgy en Bess in Terneuzen. Ze speelden er dertig jaar geleden al. Toen vonden ze het zo goed dat ze na dertig jaar mochten terugkomen, grapte Paul die verder de avond aankondigde en de praktische leiding nam. Vooraf was het plan om vooral werk van hun muzikale jeugdliefde Dave Brubeck en zijn roemruchte altsaxofonist Paul Desmond te spelen. Rietblazer Paul van der Feen was niet voor niets met uitsluitend zijn alt naar Terneuzen gekomen. De muziek van het Dave Brubeck Quartet dragen ze reeds vanaf hun jeugd mee en ze vulden al vaker een concert met die muziek. Er bestaat zelfs een promofoto waarop de vier broers, getooid met grote Brubeck-brillen op staan. Echte Brubeck-fanatiekelingen!

Mark van der Feen

SWING
Ze besloten de cool jazz van de voornoemde Amerikaanse pianist en componist nog even in de wacht te zetten. Ze speelden voor het licht opgewonden publiek eerst wat onversneden swing. Het is een standard uit 1933, geschreven door Edgar Sampson, maar vaak toegeschreven aan Benny Goodman; Stompin’ at the Savoy, genoemd naar de Ballroom in Harlem, die daar tot 1958 heeft bestaan. Deze klassieker bood ruimte voor kleine en grotere solopassages waar het publiek volgens de jazzetiquette adequaat op reageerde met een beschaafd applaus. Bijna net als dertig jaar geleden; het spelplezier droop er van af. En het viel meteen op hoe gemakkelijk het allemaal op het podium leek te gaan.
Het eerste nummer van Brubeck dat gespeeld werd was om even te proeven. Het was It’s A Raggy Waltz; uitgebracht in 1961 en nu anno 2024 live in Porgy en Bess door de Feenbrothers.

Paul van der Feen

FREE
Onder het ruim opgekomen publiek was er natuurlijk ook familie in de zaal aanwezig. Niet alleen de moeder van de jongens was er, maar ook broer Lukas. En juist voor hem speelden ze het nummer Free, omdat hij dàt dertig jaar geleden ook mooi vond. Het is van de hand van Mark en begint als een up-tempo publieksmeeklapper. Later volgde er nog een eigen nummer van Paul; Polar Ice.

Clemens van der Feen

COME SUNDAY
Clemens bespeelt vanavond de contrabas. Basgitaar kan hij ook spelen, maar zijn talenten stoppen niet met de dikke snaren. Zijn talent is zo groot dat hij een deel daarvan onder zijn alter ego Clemens Zebulon onderbrengt. Zo bracht hij in 2022 het prachtige album Pop into Being uit waarop een deel van zijn mega-talent wordt geëtaleerd. Hij is opgegroeid met zingen, zingt graag en zingt geweldig. Deze zaterdagavond keek hij uit naar de zondag. Geen eigen liedje. De pauze liep ten einde en Paul begon solo de melodie te spelen en dwong stilte af. De muziek zette langzaam in en Paul begon te zingen: “Lord, dear God of love….”.  Come Sunday; denk aan Duke Ellington en Mahalia Jackson. Bijzonder!
De Feenbrothers bleven nog even bij de niet-materiële essentie van de mens met een prachtig uitgevoerde en opgewekte versie van Con Alma van Gillespie.

Feenbrothers

BLUE RONDO
Met de hartverscheurende ballad Chelsea Bridge en een ultrarappe Caravan kwamen we dan toch aan bij misschien wel de bekendste compositie van Brubeck: Unsquare Dance. Het nog beroemdere Take Five, geschreven door Paul Desmond volgde later. De heren serveerden hun muziek met smaak en veel variatie. Alle Van der Feentjes waren in sublieme vorm. Paul was op dreef en hij zwierde een magnifieke weergave van In A Sentimental Mood door de ruimte. Matthijs hield Brubeck’s Bossa Nova U.S.A. strak in het gareel en na een stuwende Take Five, bleek Blue Rondo à la Turk het langst achter de hand gehouden. Dit werd het ultieme schitterende hoogstandje van de heren. Moeten ze eens vaker doen

FEENBROTHERS
Mark van der Feen – piano
Paul van der Feen – altsaxofoon
Clemens van der Feen – contrabas, zang
Matthijs van der Feen – drums

Porgy en Bess, Terneuzen (NL)
6 december 2024
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

FEENBROTHERS.NL

PORGYENBESS.NL