Het nieuwe universum van Michael Moore
Met zijn nieuwe Universe Quartet wijdt Michael Moore zich aan ‘Ballads & Dedications’, twee vormen die muzikale vrijheid bieden. Met dit kwartet, naast Moore ook bestaande uit Guillermo Celano op gitaar, Omer Govreen op contrabas en Onno Govaert op drums, speelt Moore zowel nieuwe als oude composities, met invloeden uit de jazz- en Braziliaanse muziek.
DOLPHY
Eric Dolphy zei ooit; ‘when you hear music after it’s over, it’s gone in the air, you can never capture it again.
Nu moet ik van woorden zinnen maken om de klankkleur en het geluidsbeeld, maar vooral de sfeer van het Michael Moore concert met zijn nieuwe Universe Quartet in het Bimhuis te vangen. De drumpatronen van mister freejazz himself Onno Govaerts deden me regelmatig denken aan de fractale structuur van een Pollockschilderij en waren de voegen en het cement. De baslijnen van de technisch begaafde bassist Omer Govreen, tikje Klezmer, zijn de bouwstenen. Guillermo Celano de fijnbesnaarde gitarist, voegde daar soepel het interieur aan toe. Het gevecht van Michael Moore met zijn lekkende valse altsax, is altijd boeiend en het soepele vloeibare geluid van de klarinet spannend.
Ben van Gelder nam zelf plaats achter het orgel
SOUNDBUBBEL
Het openingsnummer was om warm te draaien en verder waren er composities van zijn hand en van anderen, zoals Sean Bergin. Het nummer Dead Mask van de honingdas, alsook een ballade met een knipoog naar Steve Lacy, een Boléro, een excellerende bas en gitaar in het nummer Shine. Van zijn geboortestreek Noord Californië tot het Chorinho Lament van Rio werden we meegevoerd in een hele mooie zachte soundbubbel die geen fundering nodig had. Het stond als een huis.
Choro Brazil al eeuwen de populaire muziek uit Rio, ooit ontstaan voor snaarinstrumenten, fluit en tamboerijn, de klarinet en nadat Adolphe de sax uitvond kwamen die erbij en ook de trompet en trombone. Ondanks de naam is het vrolijke muziek en dat straalden ze uit, plezier.
Basklarinettist Joris Roelofs
OPGETILD
Sonny Rollins, Jim Hall, Bob Cransaw en Ben Riley waren in 1961 bij Jazz Casuals van Ralph Gleason nog in zwart wit en Rollins speelde zijn nummer ’the Bridge’. Die brug is geslagen, het Avant-Garde geluid van toen, is geëvolueerd naar het sound design van nu. Het blijft lekker vette jazz-muziek.
Door het half gevulde Bimhuis ademde dit muziekavondje de intieme sfeer van een bubbel in je huiskamer. Het Universe Quartet van Michael Moore heeft me opgetild en meegevoerd een stukje het universum in.
MICHAEL MOORE ‘UNIVERSE QUARTET’
Michael Moore – altsaxofoon, klarinet
Guillermo Celano – gitaar
Omer Govreen – contrabas
Onno Govaert – drums
Bimhuis, Amsterdam (NL)
1 juni 2023
Tekst: Eric Hoogendorp
Fotografie: Ranjani Nirosha
