Jazz in de Amsterdamse warme buurt

‘Hè, hè, eindelijk weer jazz!’ hoorde ik enkele keren om me heen een verzuchting slaken. Want het was op een houtje bijten voor fervente jazzliefhebbers in en rondom Amsterdam. Een korte opsomming: de Cotton Club op de Nieuwmarkt is onlangs, na ruim tachtig jaar een buurt- en jazzcafé te zijn geweest waar talloze jazzoptredens plaatsvonden, een overbodig toeristenrestaurant geworden. Café Alto in de Korte Leidsedwarsstraat, is even open geweest en ook al weer lang potdicht. ‘De Engelbewaarder’, De Prael, Café Uitvlugt, allemaal verleden tijd als jazzlocatie. Kortom een hele jazzscene naar de vaantjes. Alles teweeggebracht door de corona-restricties. Maar gelukkig is er nog het driedaagse Red Light Jazz Festival, dat op 27, 28 en 29 september 2020 ondanks corona, toch nog enkele concerten wist te organiseren in het Tobacco Theater in de Nes, en een jaar later terugkeerde met een uitgebreidere editie. 

Trygve Seim opende eerste avond in Bimhuis

16 LOCATIES 45 OPTREDENS
Red Light Jazz heeft inmiddels een fraaie reputatie opgebouwd als bescheiden Amsterdamse tegenhanger van het North Sea Jazz Festival in Rotterdam. En terwijl North Sea Jazz ook dit jaar weer werd afgeblazen, lukte het Marcel Kaatee en het bestuur van de Red Light Jazz stichting, met inachtneming van alle voorgeschreven veiligheidsmaatregelen, het Amsterdamse jazzfestival wél te laten plaatsvinden. Op 16 locaties in en rondom de ‘warme buurt’, inclusief de Koninklijke Industrieele Groote Club, vonden 45 optredens plaats. Onder de optredende artiesten bevonden zich een aantal beroemde namen.

AFTRAP
De aftrap van de 8^e editie van Red Light Jazz geschiedde op vrijdagmiddag 3 september om drie uur in Casa Rosso. Het eerste concert was een optreden van Montis, Goudsmit & Directie; de virtuoze gitarist Anton Goudsmit en hammond-organist Frank Montis, in toom gehouden door drummer Cyril Directie. Als je op tijd was, en dat waren we, kon je onmiddellijk daarna aanschuiven in The Tailor, de sfeervolle hotelbar van Grand Hotel Krasnapolsky waar good old John Engels, samen met bassist Clemens van der Feen, saxofonist Gideon Tazelaar begeleidde. De jazzdrummer, die wij twee dagen later opnieuw zouden horen in kwartetbezetting, is een hoofdstuk apart. Inmiddels 70 jaar (!) in het vak, is Engels met zes Edisons, een Bird-Award en de Boy Edgar prijs een beroemdheid in de internationale jazzwereld.

John Engels met bassist Ruud Ouwehand in de Industrieele Groote Club

Ramón Valle Quintet in het Tobacco Theater

NOORWEGEN – CUBA
Er zijn altijd overlappingen bij een festival zodat wij het optreden van het trio Berend van de Berg/Joep Lumeij/Martien Oster moesten laten schieten. Maar niet het concert van het Noorse Trygve Seim Quartet, dat vrijdagavond in het Bimhuis ietwat plechtig musiceerde, waarschijnlijk beïnvloed door de onafzienbare bossen in hun thuisland. Het trok een aandachtig luisterend publiek, maar als hard bop liefhebbers moesten we daar wel even aan wennen. We waren gelukkig op tijd in het Tobacco Theater om met heimwee terug te denken aan Havanna. Dat gevoel werd opgeroepen door de fameuze Cubaanse pianist Ramón Valle die met zijn quintet de mensen op de stoelen kreeg. Tussen de nummers door nam hij de tijd om zijn publiek een kijkje te gunnen in zijn muzikale loopbaan, waarover hij smakelijk vertelde. Ramón forever!

Gitarist Jerôme Hol speelde met Hans Dulfer

DANSEN
Zaterdag natuurlijk naar Hans Dulfer, en wel in Casa Rosso. Om drie uur ‘s middags zou het optreden beginnen. Reeds een half uur voor de aangekondigde begintijd stond er zo’n lange rij voor de ingang van het theater, dat ik vreesde dat velen hun heil ergens anders moesten zoeken. Dulfer, net als Johnnie Engels al talloze decennia in het vak, is behalve een vaardig saxofonist ook een welbespraakte entertainer. Niet zelfzuchtig gaf hij zijn mede-musici, waaronder gitarist Jerôme Hol (onthoudt die naam!) volop de ruimte om te excelleren. Tweehonderd meter verder, op de Oudezijds Voorburgwal, was het een gezellige boel in het Paleis van de Weemoed, waar het Wouter Kiers kwartet er de stemming inhield. En waar burlesque danseres Natsumi Scarlett toonde dat jazz zich uitstekend leent voor dansen. Alleen was dat voor het publiek helaas nog niet toegestaan.

WAALSE KERK
Van een heel andere dimensie was het soloconcert dat jazzpianist Jasper van ‘t Hof zaterdagavond gaf in De Waalse Kerk. Hier kom ik superlatieven te kort. Van ‘t Hof werd geboren als zoon van een jazztrompettist en een klassiek geschoolde zangeres. Hij begon met pianolessen toen hij 5 jaar oud was, en schreef zijn eerste compositie op 14-jarige leeftijd. Er zijn teveel beroemde namen waarmee hij heeft opgetreden om ze te noemen. Van ’t Hof is met zijn 73 jaar nog een van de meest actieve jazzmusici in Europa en werd daarvoor onder andere beloond met de Bird Award en in 2018 met de Boy Edgar prijs.

Jasper van ’t Hof speelde solo in de Waalse Kerk

Arthur Heuwekemeijer met Kort Jakje in The Tailor

DEMONSTRATIE
Op dag 3 van het Red Light Jazz Festival was er uitgerekend op de Dam, waar concerten zouden plaatsvinden in de Industrieele Groote Club en in Grand Hotel Krasnapolsky, ‘s middags geen doorkomen aan. Ruim 20.000 mensen demonstreerden tegen het coronabeleid van de regering. Kronkelend door de nauwe straten rond de Dam heeft de zwetende mensenmassa dan reeds een paar warme uren achter de rug. Wat opvalt is de enorme verscheidenheid van het gezelschap: jong, oud, autochtoon, allochtoon, hoog- en laag opgeleid. Wat vooral steekt voor met name jongere demonstranten is dat de Grand Prix in Zandvoort gewoon door kan gaan met tienduizenden mensen dicht op elkaar en festivals niet. Alle tramverkeer lag stil en ook de taxiondernemingen gaven er de brui aan.

Trompettist Jan Wessels met John Engels Quartet en ‘Tribute to Chet Baker’

BAKKER
Zo werd het nog spannend om op tijd te zijn voor het eerste concert op zondag dat plaatsvond in de clubzaal van de Koninklijke Industrieele (met twee ee’s) Groote (met twee oo’s) Club, met uitzicht op het Koninklijk Paleis. Iets van die Koninklijke sfeer heerste er ook in de (besloten) club waar doorgaans fusies worden beraamd en zakelijke overeenkomsten worden gesloten. Het was een voorrecht om jazzconcerten op deze bijzondere locatie te mogen bijwonen. Om 4 uur begon pianist Cor Bakker zijn optreden met een jazzy uitvoering van een aantal van zijn favoriete melodieën. Bakker, misschien het meest bekend als muzikale partner bij Paul de Leeuw, lang geleden op tv, had een voorkeur voor muziek van Michel Legrand, die hij samen met Jeroen Vierdag op bas en Jasper van Hulten op drums, smaakvol vertolkte.

Rond vijf uur konden wij ons een weg banen naar de tegenoverliggende cocktailbar The Tailor in Krasnapolsky, waar tenorsaxofonist Arthur Heuwekemeijer samen met pianist Mark van der Feen en bassist Joris Teepe een aantal Nederlandse ‘evergreens’, variërende van ‘Kort Jakje’ tot Hazes’ ‘Bloed, zweet en tranen’ in fraaie jazzvormen goot. Ook gastsolist saxofonist Wit-Rus Dimitri Chapeau waren deze liedjes niet onbekend.

Meesterbassist Jeroen Vierdag bij pianist Cor Bakker

DINER IN KRAS
Het afsluitende Red Light Jazz diner in de Wintertuin van Krasnapolsky, opgeluisterd door een trio bestaande uit Bas van Lier op hammondorgel, Jerôme Hol op gitaar en Erik Kooger op drums, moesten wij noodgedwongen onderbreken voor een tweede gang naar de Industrieele Groote Club waar het John Engels Quartet een ‘Tribute to Chet Baker’ ten gehore bracht. John Engels, 86 jaar oud inmiddels, speelde de sterren van de hemel. Hij werd daarbij begeleid door Karel Boehlee op piano, Jan Wessels op trompet en zang en Ruud Ouwehand op bas.

Terug in de Wintertuin hing er nog steeds een aangename sfeer, verluchtigd door een band met blazers en met zang van onder meer Graziëlla Hunsel Rivero en Anne-Marie Hunsel. Het concert ‘Parels van Suriname’ was een ode aan Surinaamse musici als Kid Dynamite, Teddy Cotton en vader en zoon Woiski die in de jaren ’40 en ’50 een voorname rol speelden in het Amsterdamse uitgaansleven. Heerlijk feestelijk!

Alles bij elkaar waren het ongeveer de leukste drie muzikale dagen van het jaar, dankzij de inspanningen en het organisatietalent van Marcel Kaatee, Priscilla Jourdan en Mark Doorn die de meeste concerten die wij hebben gezien met kennis van zaken en met humor aankondigde. Met alle hoop dat het volgend jaar weer mag gebeuren zonder de beperkende coronaregels.

Jazz gaat nooit verloren!

Graziëlla Hunsel Rivero in het feestelijke programma ‘Parels van Suriname’ in de Wintertuin

Red Light Jazz Festival
diverse locaties, Amsterdam (NL)
3, 4 en 5 september 2021
Tekst: Bram Schilperoord
Fotografie: Ranjani Nirosha

REDLIGHTJAZZ.COM