Michiel Borstlap en de Hancock inspiratie
P I A N O W E E K E N D
Michiel Borstlap inspired by Herbie Hancock
Pianist, componist en kunstenaar Michiel Borstlap heeft veel artistieke gezichten. Ter illustratie een kleine greep uit zijn oeuvre en activiteiten. Hij componeerde niet alleen muziek voor zichzelf of voor de bands waarmee hij speelde. Hij schreef soundtracks voor films en kreeg een Gouden Kalf. Voor de Emir van Quatar schreef hij een opera over de filosoof Avicenna. Hij is lid van de Akademie van Kunsten en maakte een installatie in opdracht van Museum de Fundatie in Zwolle. Hij sloot een sponsorcontract met United Airlines. Hij speelde met Benjamin Herman, Han Bennink, Yuri Honing, Jimmy Haslip, Bill Bruford, Hij maakte muziek met Gino Vanelli, Yulduz Usmanova, Lavinia Meijer en Ludovico Einaudi …. en voor Wayne Shorter en Herbie Hancock!
NORD
Borstlap speelt doorgaans op zijn Steinway D-vleugel en de Georg Schwechten Upright Piano uit 1912. Na vele jaren vooral solo te hebben opgetreden, heeft hij voor zijn Hancock-project een band samengesteld met geweldige muzikanten. Voor dit project speelt hij de beter passende Nord Piano 5. Dat is eigenlijk een krachtpatser van een piano met een heel arsenaal van piano’s in zichzelf plus bijbehorende pedalen, bijzondere aanslagtechniek, filters en vele toepasbare functies. Hancock speelt/speelde ook veel elektronische toetsen zoals (veel varianten van) Rhodes, ARP, Moog, Yamaha, Oberheim, Korg, Mellotron, de Keytar en Clavitar, maar geen Nord.
MEMORY
Op het album 1+1 van Herbie Hancock uit 1997 staat een prachtige ballad. Hancock speelt piano en Wayne Shorter speelt sopraansaxofoon. Het nummer heet Memory of Enchantment en is geschreven door Michiel Borstlap. Dit nummer werd jarenlang tijdens concerten van de heren ‘live’ en wereldwijd op vele podia gespeeld. Alle andere nummers op het album zijn geschreven door Shorter, Hancock of die twee samen. Michiel Borstlap vertelt in ‘t Beest in Goes het verhaal erachter.
Glenn Gaddum jr.
TDK SA90
Op advies van wat muzikale vrienden zond Borstlap in 1996 een cassettebandje (TDK SA90) met 20 dollar inschrijfgeld naar Washington en schreef zich in voor een compositieprijs in Amerika. In de jury zaten Herbie Hancock en Wayne Shorter. Na een tijdje kreeg hij een telefoontje dat hij de Thelonious Monk/BMI Composers Award had gewonnen; de eerste Nederlander overigens. Hij kreeg 20.000 dollar minus de 10 dollar die hij te weinig aan inschrijfgeld had betaald. Maar ze vroegen ook of het goed was of de heren Shorter en Hancock het nummer mochten spelen bij de prijsuitreiking. Uiteraard vond Borstlap dat top. En bij de uitreiking van de prijs ging hij backstage om te luisteren. En daar zaten ook Pat Metheny en Bill Cosby, die toen nog reuze populair was. Na afloop zei Cosby tegen de twee dat ze het prachtige nummer zeker op een album zouden moeten zetten. En na een maandje volgde Hancock’s verzoek om het nummer op een album te zetten.
SMAAKMAKERS
De eerdergenoemde compositie ontbreekt niet in de bijna twee uur en geen minuut vervelende set.
Beginnend met een bewerking van Cole Porter’s Just One Of Those Things werd het beest van Hancock wakker gemaakt met deze ongebonden ultra-strakke band. De band reeg de muziek uit een omvangrijke periode (Miles Davis, Head Hunters) smaakvol aaneen. Met dank aan de spannende gitaarsoli van Jerôme Hol, die wel eens de Nederlandse Mike Stern wordt genoemd, maar eigenlijk steeds beter wordt. De zich ruwweg tussen Amsterdam en Keulen bewegende meestertrompettist en -bugelist Ruud Breuls is ook een absolute smaakmaker op de (muted) trompet en bugel in dit gezelschap en hij liet de boel ‘shinen’.
Michiel Borstlap en band in ’t Beest in Goes
BAANBREKEND
Het werk van Hancock bracht baanbrekende innovaties in jazz, funk, soul en hiphop. Borstlap en zijn mannen gaven een mooi inkijkje in dit werk als inspiratiebron. Het was allemaal wel net een beetje te hard, maar voor alle duidelijkheid: hier werden geen covers gespeeld. De combinatie met het strakke drumwerk van de inmiddels toonaangevende drummer Yoràn Vroom maakten deze avond mede tot een feestje. Prikkelende bewerkingen van Just Hang Up Your Hang Ups en het bekende Cantaloupe Island boden alle ruimte om uit te bouwen en toonden een hechte band. Tegen het slot vermengden de licks en grooves van Glenn Gaddum jr. zich elegant en funky tegen het pianospel van Borstlap aan. Het publiek van ’t Beest in Goes had in de ogen van het beest Hancock mogen kijken!
BORSTLAP PLAYS HANCOCK
Michiel Borstlap – electrische piano
Jerôme Hol – gitaar
Ruud Breuls – trompet, flugelhorn
Glenn Gaddum jr – basgitaar
Yoràn Vroom – drums
MuziekPodium Zeeland
’t Beest, Goes (NL)
19 mei 2023
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer