Sanne Rambags fonkelt in artistiek muzikaal avontuur

Eind 2015 zaten we bij Gitaarstudio Walter Stadhouders bij een Nootstopsessie. Daar speelde het nieuwe en onbekende trio van Joost Lijbaart op slagwerk, Bram Stadhouders op gitaar en laptop en de jonge vocaliste Sanne Rambags. Het was één van hun allereerste concerten. Nu bijna vier jaar later kent iedereen in Nederland het trio Under the Surface en is het als een komeet boven komen drijven; niet in de laatste plaats door de onderscheidende vocale taal van Rambags. Ze toerden over de hele wereld en deden enorm veel nieuwe ervaring op. En in de vrije improvisatie leerden ze uitstekend op elkaar in te spelen.

VRIJDAG DE DERTIENDE
Het is vrijdag de dertiende en bijna volle maan als we richting Tilburg gaan om nog eens naar het trio Under the Surface te gaan  luisteren. In Paradox is Sanne Rambags al jaren vrijwilliger. Als gastvrouw ontvangt ze er muzikanten en spreekt ze ook op een andere manier muzikantentaal. Het voelt voor haar als haar tweede thuis. Toch is er nu een andere spanning. Het is ongeveer twee jaar geleden dat ze met dit trio voor eigen publiek stond. Dus het is best spannend!

REISVERHALEN
Wie verre reizen maakt kan veel verhalen. Ook aan het instrumentarium valt al veel af te lezen, zonder nog maar één noot gehoord te hebben. Drummer Joost Lijbaart neemt op zijn buitenlandse reizen een extra koffer mee met ongeveer twintig kilo percussie instrumenten. In de nog vrij beschikbare bagagekilo’s van de andere muzikanten gaan nog wat resterende instrumentjes mee.
Op een binnenlands concert in Nederland zijn er nauwelijks beperkingen. Binnen handbereik staat en ligt een enorm arsenaal aan melodische, uitgevonden en zeldzame exotische instrumenten. Tijdens het concert is Lijbaart voortdurend op zoek naar een ander instrument en uit de honderden belletjes, chimes, gongen en effectjes pakt hij altijd de juiste. De enige beperking die hij heeft is dat hij slechts twee armen heeft.

RHUBAB EN CHARANGO
Gitarist Bram Stadhouders is voortdurend in control en kleurt met zijn akkoorden en toegepaste electronica mede de muzikale reisrichting.
Hij bespeelt, zittend op een stoel op het podium, voornamelijk een hollowbody Eastman gitaar, maar af en toe pakte hij een in Afghanistan gebouwde Rhubab, die hij tijdens een tour in Tadzjikistan kocht of een in Bolivia gekochte charango. Tijdens buitenlandse reizen wordt altijd gespeurd naar onbekende instrumenten; niet alleen voor de persoonlijke verzameling snaarinstrumenten, maar ook om een stukje reis mee naar thuis en voor het concertpubliek te brengen.

MEE OP REIS
Fasten your seatbelts! De muzikale reis kan beginnen en start van uit het niets. Vanuit een rustige en vertrouwde omgeving wordt je meegenomen naar een plotseling angst inboezemend onbekend landschap.

Je lijkt even verdwaald in het donker en toch is er een uitweg uit dit kaleidoscopische labyrinth. Sanne Rambags brengt ons via een buitenaards stelsel waar niets is wat het lijkt met onze voeten terug op de grond. De muziek geeft je houvast bij de persoonlijke film die in alleen in jouw hoofd wordt geprojekteerd en die een lange eerste set duurt. Ieder krijgt zijn eigen film. De tweede set biedt weer een ander beeldverhaal en de soundtrack wordt met ingehouden adem gevolgd door een enthousiaste publiek in een gevuld Paradox. Under the Surface bracht een magisch concert en grifte een onvergetelijke avond met subliem geluid in ons geheugen.

TATJIKISTAANSE TOEGIFT
Tijdens de laatste tournee in Azië werden de muzikanten een half uur voor aanvang van een concert in Tatjikistan er backstage even aan herinnerd of ze nog een bewerking hebben gemaakt van een traditioneel Tatjikistaans stuk wat de organisatie al een tijdje geleden had opgestuurd. Dat waren ze vergeten, maar een technicus zingt het nog even voor. Het wordt uiteindelijk de begin- en eindmelodie van een geïnspireerde set. Vanavond is het in Paradox de afsluiting van dit bijzonder concert.

WWW.PARADOXTILBURG.NL

Paradox Tilburg (NL), 13 september 2019
Tekst en fotografie: Ella en Eddy Westveer