Slot van North Sea Jazztrilogie 2024

Met de zondag komt ook het einde van de North Sea Jazztrilogie voor dit jaar weer in zicht. We plukken de dag om nog zo veel mogelijk in die laatste dag te proppen. Het grote buitenpodium Mississippi is dit jaar weer een van de meest verrassende podia gebleken. Het publiek staat deels overdekt, maar bij slecht weer trekken ze hier aan het kortste eindje. Deze speelplek bood nog al een afwisselend programma voor gerichte bezoekers of de vele toevallige passsanten die op weg zijn naar een andere bühne. De Mississippi biedt net voldoende ruimte om een groot muzikaal gezelschap op kwijt te kunnen. En dat is dan ook precies wat steeds gebeurde met minstens iedere dag een bigband in de line-up. Vrijdag was dat de ArtEZ Big Collective onder leiding van Jasper le Clercq en Philipp Rüttgers, en zaterdag Maite Hontelé’s Nationaal Jeugd Jazz Orkest goes Mambo en zondag opende The Jazzschool Studio Band. Die bestaat uit de beste middelbare schoolmuzikanten uit de Bay Area en is onderdeel van de Community Music School, een divisie van het California Jazz Conservatory in Berkeley, Californië. Studenten krijgen daar les in techniek, verschillende jazzstijlen en improviseren aan de hand van standaard en hedendaags bigbandrepertoire. Op hun reis tussen festivals in Frankrijk en Italië zoals Jazz à Vienne, Castelfranco Veneto, Umbria Jazz konden deze jonge musici op North Sea Jazz hun vaardigheden tonen.

BIGBANDS
Aan het begin van de avond was er zelfs een overlap aan bigbands, want in de Hudson speelde ‘ons eigen’ Jazz Orchestra of the Concertgebouw met als gast Shai Maestro die wat later de piano van Peter Beets overnam. Helaas waren we te ongeduldig om dat af te wachten. We wilden graag tijdig in de Madeira zijn voor een groot orkest waar we hoge verwachtingen van hadden.

VRIENDEN
Onderweg door de catacomben van het Ahoy-complex wipten we nog even binnen bij Yoràn Vroom Group of Friends die in de Missouri ook al om half vier waren begonnen.
De Amsterdamse drummer en componist Yoràn Vroom is een van de toonaangevende drummers van zijn generatie. Zijn interesse in West-Afrikaanse en Afro-Caribische cultuur weerspiegelt in zijn composities. Met zijn vriendengroep wordt op het podium collectief geïmproviseerd. De muziek levert een boeiende traktatie voor de zintuigen, waarbij dans op het podium de beleving versterkt.

Group of Friends

Yoràn Vroom

FESTIVALGEHEIMEN
De Canadese Darcy James Argue wordt geprezen om het vermogen om zijn liefde voor het verleden van jazz te combineren met meer hedendaagse klanken en die voor de hand liggende imitatie vermijdt. Deze innovatieve componist, arrangeur en bigbandleider staat met zijn druk over de continenten tourende Secret Society na 10 jaar voor de tweede keer op het NSJ. Zijn muziek wordt onder zijn leiding ook uitgevoerd door vermaarde andere orkesten en bigbands in de wereld. Op dit festival deed hij dat in 2010 met The Cologne Contemporary Jazz Orchestra, maar we zagen hem bij een ander festival voor het Brussels Jazz Orchestra staan.
De composities van het recente album Dynamic Maximum Tension (vernoemd naar spaceship-achtige bouwstructuur van architect Richard Buckminster Fuller) zijn gelaagd en hebben veel diepgang zowel muzikaal als conceptueel.

Het achttien personen – met een veelvoud aan instrumenten – sterke orkest vermaakte het aandachtige publiek met een ontzagwekkend, hoopvol en positief repertoire, onkreukbaar genavigeerd door de bandleider. Met titelnummer Dymaxion werd de set geopend en met het aan trompettist opgedragen Laurie Frink All In, met een feature van bandlid Nadje Noordhuis zat de vaart er lekker in. Niet zonder een stevige titelonderbouwing werd Ferromagnetic ingezet. Argue verontschuldigde zich op voorhand voor de tijdsduur
Als klapstuk volgde met excuses voor de lange zit, het 35 minuten durende Tensile Curves. Het is een tamelijk intellectueel doortimmerde reflectie op Ellington’s Diminuendo and Crescendo in Blue vol met spannende wisselingen en een majestueus en adembenemend slot. En was dit dan de afsluiter van de set? Nee, Argue nam nog even de vrijheid een korte toegift – Last Waltz for Levon – toe te voegen en liet een verpletterende indruk achter.

MAGIE EN SAMENSPEL
In de Missouri hangt magie in de lucht. De in Lausanne geboren pianist en componist Sylvie Courvoisier maar al meer dan een kwart eeuw in Brooklyn gevestigd heeft de door haar gedroomde band met haar helden op het podium. Een niet alledaagse bezetting met twee trompettisten en twee drummers, waarvan er een ook regelmatig switcht met de vibrafoon. Een contrabassist, gitarist (en electronica) en haar eigen pianospel maken het ensemble compleet. Ze spelen muziek van het laatste album Chimaera. Bassist Drew Gress en drummer Kenny Wollesen zijn vaste waarden voor Courvoisier. Met trompettisten Nate Wooley en de 82-jarige legende Wadada Leo Smith erbij en de interessante Oostenrijker Christian Fennesz worden de muzikale grenzen opgezocht. In het uitgesponnen Le Pavot Rouge gaat het van opzwepend en melodisch tot aan allerlei rafelige subtiele improvisaties. Fascinerende en obscure elektronische soundscapes luiden bij La joubarbe aragnaineuse subtiel pianospel in, waarna een sferische geladenheid het geheel met mysterie overkapt. Met een dubbel gelaagde drumsolo neemt het muziekstuk een artistieke haarspeldbocht en gaat het even alle kanten op.

Sylvie Courvoisier met Chimaera

Wadada Leo Smith en Christian Fennesz

NEW STANDARDS
Zoals wellicht bekend zet Terri Lyne Carrington zich in voor meer waardering van de rol van vrouwen in de jazz. Met Terri Lyne Carrington’s New Standards staat ze voor het tweede jaar op rij in Rotterdam op het podium. Dit projekt komt voort uit haar boek New Standards: 101 Lead Sheets By Women Composers. Daarin bundelde zij meer dan een eeuw bladmuziek van vrouwelijke componisten. Er worden alleen composities van vrouwen gespeeld. Zoals openingsnummer 10 Minutes Till Closing van Linda My Han Oh. Maar mannen mogen natuurlijk ook meespelen. In haar band eveneens plaats voor pianist Aaron Parks en contrabassist Mats Sandahl. In de muziek van Carrington verder een speciale plek voor dans en bovendien een onaangekondigde gastrol in de band voor de Nederlandse Tineke Postma (op sopraansax), geflankeerd door de Spaanse trompettist Milena Casado (Fauquet). Mooie momenten met dans van Christiana Hunte. We hoorden ondermeer Throw It Away van Abby Lincoln met fraaie vocalen van Christie Dashiell. Een mooi lyrisch pianostuk van Parks volgde. Helaas voor onze oren werden de toms van Carrington op een onaangename dermate versterkt en vervormd dat de transparantie van het geluid op onze zitplaats te wensen overliet. In Rounds van jazzpianiste Marilyn Crispell was een rol weggelegd voor ‘spoken word’ van Hunte en Postma op sopraansax.

Terri Lyne Carrington

Terri Lyne Carrington’s New Standards

FESTIVALJUWEELTJES
Achter de naam van Fatima Nyeema Warner schuilt de eigenzinnige Noname. De rapper, activiste, producer, songwriter is één van de toonaangevende artiesten van haar generatie en misschien wel het meest uitgesproken. Haar muziek klinkt melodieus en Noname straalt een vrolijke vriendelijkheid uit, maar haar boodschap kan bijtend en giftig zijn wanneer ze zich uitspreekt tegen kapitalisme, militarisme of vrouwenhaat. Ze is ook kritisch op zichzelf en op haar publiek. Ze stopte zelfs een tijdje met optreden, omdat ze niet het gewilde publiek kreeg en ook bij witte en rechtse mensen populair werd. Dat tijdperk heeft ze vorig jaar afgesloten. In de dichtgepakte Darling wringen we ons moeiteloos zonder veel drang naar het midden van het podium. De sfeer is ongewoon ontspannen en het aanwezige publiek lijkt hier niet bij toeval te zijn samengekomen. In de Darling werd gewoon een leuk feestje gebouwd. Op het podium en in de zaal!

Noname in Darling

INTIEM SLOT
Ondertussen werd de Yenisei voor het laatste concert qua sfeer omgebouwd tot een Mongoolse yurt. Vocaliste Enkhjargal Erkhembayar – met de gemakkelijkere artiestennaam Enji – werd geboren in Ulaanbaatar in Mongolië en groeide op in een jurt. In haar liedjes, die in beeldende anekdotes werden toegelicht, laat ze in haar moedertaal de sfeer via Mongoolse volksmuziek en de jazztraditie tot leven komen. Haar band is een mix van de Amsterdamse jazzscene met muzikanten uit meerdere werelddelen; de Nederlandse/Koreaanse Sun-Mi Hong aan drums, de uit het Italiaanse Südtirol afkomstige Damian Dalla Torre op tenorsax en basklarinet, contrabassist River Adomeit uit Connecticut èn tot slot de Duitse jazzgitarist Paul Brändle. Haar mooie liedjes gaven de bezoekers ook een beeldend inkijkje in het persoonlijke familieleven met hardwerkende ouders in en rond een yurt in het land van Dzjengis Khan. En toen de laatste klanken van dit intieme concert klonken werd elders een start gemaakt met de grootse hits van Sting. Wij hielden het hierbij en keken terug op een mooi festival.

Enji met volksmuziek en jazztraditie

2025
En voor wie het festival voor het komende jaar alvast wil inplannen; de data voor het North Sea Jazz Festival 2025 voor de volgende Rotterdamse editie zijn vastgesteld op 11, 12 en 13 juli 2025.

LEES OOK:
VRIJDAG
ZATERDAG

North Sea Jazz
Ahoy Rotterdam (NL)
12, 13 en 14 juli 2024
Tekst en fotografie: Ella & Eddy Westveer

THE JAZZSCHOOL STUDIO BAND
Dave Eshelman – dirigent
Braedon Christie – fluit, altsaxofoon
Nate Eizen – sopraansaxofoon, altsaxofoon
Jake Quan – tenorsaxofoon
Sakura Maki – tenorsaxofoon
Michael Rim – fluit, tenorsaxofoon
Eloise de Valpin – baritonsaxofoon
Ari Mendel, Diego Quinones, Evan Mendel, Oscar Cervarich, Sammy Sutton – trompet
Rohini Vrajmohan – trumpet, zang
Django Sheridan, Myles Blazer, Nicholas Oclassen, Nolan Kim – trombone
Vito Marcacci – bastrombone
Evan Steinkoler, Otto Montgomery – piano, toetsen
Levi Freedman, Sedge Green – bas
Amalia Gould, Cole Stark – drums
Spencer Tantameng – vibrafoon

SHAI MAESTRO & JAZZ ORCHESTRA OF THE CONCERTGEBOUW CONDUCTED BY JIM MCNEELY
Jim McNeely – dirigent
Jasper van Damme, Marco Kegel – altsaxofoon
Simon Rigter, Sjoerd Dijkhuizen – tenorsaxofoon
Juan Martinez – baritonsaxofoon
Angelo Verploegen, Erik Veldkamp, Suzan Veneman, Wim Both – trompet
Ilja Reijngoud, Jan Oosting, Maarten Combrink – trombone
Martin van den Berg – bastrombone
Martijn van Iterson – gitaar
Peter Beets, Shai Maestro – piano
Frans van Geest – contrabas
Martijn Vink – drums

YORÀN VROOM GROUP OF FRIENDS
Aïcha Gill – zang
Itai Weissman – EWI
Timothy Banchet – piano, toetsen
Nathaniel Klumperbeek – basgitaar
Yoràn Vroom – drums
Fantison Araby O’bryan-Mandinka, Yariv Vroom – percussie
Yailah Vroom – dans

DARCY JAMES ARGUE’S SECRET SOCIETY
Darcy James Argue – dirigent
Dave Pietro – piccolo, fluit, altfluit, sopraansaxofoon, altsaxofoon
Alejandro Aviles – fluit, klarinet, sopraansaxofoon, altsaxofoon
John Ellis – klarinet, basklarinet, tenorsaxofoon
Charles Pillow – klarinet, tenorsaxofoon
Carl Maraghi basklarinet, baritonsaxofoon
Matt Holman, Michael Dudley, Nadje Noordhuis, Ravi Best, Seneca Black – trompet
Jennifer Wharton, Kalia Vandever, Mike Fahie, Ryan Keberle – trombone
Sebastian Noelle – gitaar
Adam Birnbaum – piano
Matt Clohesy – contrabas
Jon Wikan – drums

SYLVIE COURVOISIER CHIMAERA
Nate Wooley, Wadada Leo Smith – trompet
Christian Fennesz – gitaar, electronica
Sylvie Courvoisier – piano
Drew Gress – contrabas
Nasheet Waits – drums
Kenny Wollesen – drums, vibrafoon

TERRI LYNE CARRINGTON’S NEW STANDARDS
Christie Dashiell – zang
Milena Casado – trompet
Aaron Parks – piano
Mats Sandahl – contrabas
Terri Lyne Carrington – drums
Christiana Hunte – dance
Tineke Postma – sopraansaxofoon

NONAME
Noname – zang
Claudia Nketia – backing vocals
Brian Sanborn – gitaar
Marlon Spears – basgitaar
Greg Paul – drums

ENJI
Enji – zang
Damian Dalla Torre – basklarinet, baritonsaxofoon
Paul Brändle – gitaar
River Adomeit – contrabas
Sun-Mi Hong – drums

NORTHSEAJAZZ.COM