Van concertbezoeker naar fieldlabtester met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw
Inmiddels wordt door de meesten aangenomen dat prikken de beste, snelste en goedkoopste weg is om uit de Corona-ellende te komen. Ook worden er enorme bedragen uitgegeven voor allerlei andere initiatieven. Dit zijn niet alleen de omstreden grootschalige fieldlab-experimenten, maar ook proeven op kleinere schaal. Zo zijn er in april in de cultuur-, sport- en recreatiesector in Nederland diverse pilots met “Testen voor toegang”. Bezoekers krijgen dan toegang tot evenementen en activiteiten door een negatief corona testbewijs te laten zien. De pilots zijn bedoeld om te testen hoe je stapsgewijs kunt teruggaan naar het oude normaal. Mooi meegenomen is dat ook artiesten en bezoekers daar samen plezier aan kunnen beleven!
DE DOELEN
Naast grootschalige fieldlab-evenementen zijn er voor podia de testenvoortoegangconcerten. Het werkt als volgt: Eerst regel je een kaartje dan laat je maximaal 40 uur voor het concert testen. Te regelen via een website èn binnen 15 minuten wordt je een uitslag gemaild. Die zet je in een app en die kun je bij binnenkomst (mits negatief natuurlijk) als eerste tonen. Met je toegangsbewijs kun je vervolgens naar je plek. In dat kader was er op 19, 20 en 21 april in De Doelen in Rotterdam een drietal concerten voor 400 bezoekers.
Het Rotterdams Philharmonisch Orkest mocht de serie aftrappen. En dan volgden het Jazz Orchestra of the Concertgebouw (JOC) en de laatste dag Lucas en Arthur Jussen.
Jazzradar reisde dinsdagavond naar De Doelen voor het JOC waarbij de Rotterdamse Sabrina Starke in de huid kroop van Nina Simone. En De Doelen heeft er zin. De ontvangst is warm en overweldigend te noemen. Ondanks de mondkapjes straalt iedereen! Welkom met een glaasje bubbels en de met een paar platenkoffers gewapende DJ Blue Flamingo wordt niets aan het toeval overgelaten. De vierhonderd blije bezoekers worden met aandacht gepamperd. De Doelen wordt uitgeroepen tot de veiligste plek in Nederland.
JUAN MARTINEZ
Het JOC heeft de laatste maanden nauwelijks samengespeeld. Een paar dagen vooraf spraken we even met artistiek directeur Juan Martinez. Ook hij is blij met de initiatieven die gericht zijn op het weer openen van de samenleving. Wanneer hebben jullie voor het laatst samengespeeld?
“Voor het laatst was dat op 31 maart in het Bimhuis voor een stream voor International Jazz Day. Daar hebben we de dagen ervoor ook twee keer voor gerepeteerd. Dat was voor het eerst dat we samenspeelden sinds 20 december, toen we een aantal stukken opnamen in het Bimhuis van ons album The Jazz Influencers. In december hebben we nog een live-stream opgenomen in het Concertgebouw en daarvoor in juli t/m oktober enkele concerten voor beperkt publiek.”
We vroegen hem ook naar de extra maatregelen die aan de spelerskant en op het podium gelden.
“Wij laten ons inderdaad ook testen en lopen in die zin mee in de onderzoeken. het afgelopen jaar hebben we tijdens repetities geëxperimenteerd met nieuwe opstellingen die enerzijds veilig zijn en aan de anderhalve meter voorschriften voldoen en die anderzijds ook muzikaal werken en waarbij je elkaar goed kan horen om samen te kunnen spelen. De band werkt om die reden ook met een aantal compacte monitors. Inmiddels is dat allemaal redelijk uitontwikkeld. Verder zetten we zoveel mogelijk onze mondkapjes op tijdens de momenten dat we door de ruimte lopen, backstage zijn etc. Voor zover ik het kan overzien hebben er tijdens onze beperkte activiteiten geen besmettingen plaats gevonden.” Over dit concert zegt Martinez nog: “De datum 20 april is recent ingepland. Voor zover ik het begrijp is het concert onderdeel van een aantal testevenementen en De Doelen heeft ons een aantal weken geleden hiervoor benaderd.”
JAZZ ORCHESTRA OF THE CONCERTGEBOUW
Het JOC met haar harde kern van 18 topmuzikanten speelt zich al 25 jaar goed in de kijker. Speciale projecten met gastmusici en/of specifieke thema’s zijn een vaste waarde geworden voor het orkest. “The Story of Nina Simone” is hun nieuwste project. Het oeuvre van Simone is bijzonder te noemen. Niet alleen vanwege haar karakteristieke geluid als jazzzangeres en als pianiste, maar ook door haar verbintenis met de burgerrechtenbeweging. Daardoor kreeg haar werk een sterk politieke lading. Racisme, apartheid, burgerrechten en groot onrecht zijn terugkerende onderwerpen.
NINA SIMONE EN SABRINA STARKE
Het concert opent met No Flowers/1912 7th Avenue, een compositie van Jan van Duikeren en I Loves You Porgy waarmee Simone in 1959 een top 20 hit scoorde in de VS.
En na deze opwarmers is het tijd om speciale gast Sabrina Starke op het podium te verwelkomen. Het publiek in de nog voor geen 20% gevulde maar toch uitverkochte Grote Zaal van de Doelen reageert geestdriftig en met veel geluid. Het zaalgeluid van het orkest repliceert met een overdaad aan nagalm misschien iets te uitbundig, maar een kniesoor die daar op deze avond op let.
Sabrina Starke heeft zich grondig ingegraven onder de huid van Nina Simone. Ze opent overtuigend met het voor deze avond toepasselijke Feeling Good, waarbij tenorsaxofonist Sjoerd Dijkhuizen kan soleren. Daarna het serieuzere werk met I Wish I Knew, het lijflied van de Civil Rights Movement in de jaren ’60 van de vorige eeuw en de favoriet van Starke. En dan Revolution uit 1969, een jazzantwoord op de Beatles’ versie van een jaar eerder. Don’t Let Me Be Misunderstood (door de Animals bekend geworden). Een fraaie selectie uit het werk Simone wordt strak en meedogenloos uitgevoerd. En altijd plaats voor fraaie features door de diverse solisten. Mississippi Goddam(n) is één van haar bekendste protestliederen dat in zuidelijke staten van de VS lange tijd strikt verboden was. In Rotterdam kan het gelukkig worden uitgevoerd door vocaliste Starke en 18 witte mannen. My Baby Just Cares For Me, het gevoelige Why? The King Of Love is Dead als ode aan Martin Luther King, de beoogde meezinger See-Line Woman of is het eigenlijk Sealine Woman over vrouwen van het equivalent van het oude Rotterdamse Katendrecht? Tenslotte Backlash Blues, misschien wel over onze corona-pijn en als afsluiter en toegift Ain’t Got No, I Got Life. Het is eigenlijk een medley van twee liedjes uit de musical Hair. Een absolute wereldhit en prachtig vertolkt door Starke! Wie kent dit nummer niet?
I ain’t got no home, ain’t got no shoes
Ain’t got no money, ain’t got no class
Ain’t got no skirts, ain’t got no sweater
Ain’t got no perfume, ain’t got no bed
Ain’t got no man……….
CORONA VOLENTE
The Story of Nina Simone is een mooi programma voor een breed publiek. En hopelijk is het Jazz Orchestra met Sabrina Starke dan ook nog voor velen toegankelijk. Met of zonder corona. Volgens de planning is het in de maanden mei en juni nog op diverse plekken te bewonderen. Check de agenda!
JAZZORCHESTRA OF THE CONCERGEBOUW
THE STORY OF NINA SIMONE
FEAT. SABRINA STARKE
Marco Kegel – altsax
Jasper van Damme – alt- en sopraansax
Gideon Tazelaar – tenorsax
Sjoerd Dijkhuizen – tenorsax
Juan Martinez – baritonsax
Wim Both – trompet
Erik Veldkamp – trompet
Jan van Duikeren – trompet
Ruud Breuls – trompet
Jel Jongen – trombone
Ron Oligschläger – trombone
Bert Boeren – trombone
Erik van Lier – bastrombone
Martijn van Iterson – gitaar
Frans van Geest – contrabas
Marcel Serierse – drums,
Peter Beets – piano
Rob Horsting – dirigent
Sabrina Starke – zang
Grote Zaal
De Doelen, Rotterdam (NL) 20 april 2021
Tekst: Eddy Westveer
Fotografie: Foto Wonders en Eddy Westveer
