Ik ben geboren in de Kempen in Brecht (vlakbij Antwerpen)
en woon in Westmalle
(daar waar onze paters dat welgekende heerlijke vocht brouwen)

Ik bekijk het leven met bruine ogen en zoveel mogelijk door een roze bril;
de beginletter van mijn naam staat voor heel wat:
ik voel me goed en gelukkig, ben gevoelig, leef gezond, gulzig en vooral, de naam zegt het, gretig!!!

Stier

We treffen Greet De Backer op een zeer onstuimige vrijdagmiddag in mei op het terras van Café Trappisten aan de Antwerpsesteenweg in Malle. Woeste rukwinden en vileine buien wisselen elkaar af met felle zonnige opklaringen. Van het grote terras is het overdekte gedeelte volledig gevuld op veilige corona-afstanden. De luxe verwarmingslampen maken het aangenaam en de bediening is hoffelijk en geeft ons een welkom gevoel. Het bier van Westmalle mag hier uiteraard niet ontbreken! Vanaf het terras kijken we op de fameuze Abdij der Trappisten van Westmalle. De geschiedenis van de brouwerij van Westmalle gaat terug tot 22 april 1836 wanneer het klooster wordt verheven tot trappistenabdij. Vanaf dan is het de monniken aanbevolen om de plaatselijke volksdrank bij hun maaltijd te drinken. En dan kan het ook voor ons vast geen kwaad.

Greet De Backer voelt zich als een vis in het water in de landelijke omgeving van Malle. Ze heeft de steden Antwerpen en Gent binnen haar bereik en er zijn (normaal gesproken) genoeg jazzpodia waar veel gebeurt. Ze vertelt over haar jeugd en over haar belevenissen bij jazzconcerten die ze bezocht.
“De naoorlogse jaren waren voelbaar in het warme nest waarin ik opgroeide; lieve, hardwerkende ouders gaven me een rijke, veilige en zorgeloze jeugd.
Ik leef ‘single’ en voel me comfortabel in deze situatie. De prachtige tijd in mijn leven dat ik niet ‘single’ was, met (de Belgische jazzfotograaf) Jos L. Knaepen koester ik.”

Op m’n 18e ging ik voor ’t eerst naar Jazz Middelheim en miste geen enkele editie meer. Ik ging ook trouw naar Den Haag voor North Sea Jazz. In Park Den Brandt (Middelheim) werd ik voor eeuwig en altijd “intoxicated by jazz” zoals Toots het zo mooi verwoordde

Ondertussen  beleefde ik nog wel heel wat andere concerten: Chic, Roxy Music, Fleetwood Mac, Astor Piazolla, Charles Aznavour, The Rolling Stones, Juliette Greco, Claude Nougaro, Prince, Mikis Theodorakis, Patti Smith, Ennio Morricone, Michael Nyman, Goran Bregovic, Philip Glass en meer. Mijn muziekkeuze is dus ruim en veelzijdig en heel wat genres bekoren me.

Als medewerkster aan Hopper Jazz beleefde ik in Hopper Antwerpen (bega a.u.b. niet de fout “de Hopper” te zeggen) ontelbare concerten en al scoutend voor de club ontdekten we pareltjes.
Gelukkig woon ik dichtbij één der beste jazzclubs van Europa: Hnita Jazz Club in Heist op den Berg..
Je vindt me ook regelmatig in Porgy & Bess in Terneuzen, De Singer in Rijkevorsel, The Music Village in Brussel of JP Jazzclub in Luik. Kortom in boeiende jazztempels

Op de festivals Gent Jazz en Jazz Middelheim blijf ik, als vrijwilligster, nauw in contact met het persgebeuren. En ik geniet van de sfeer van de festivals.

“Lucky me!”
Ik heb buitengewone “Masters in Jazz”  gekend: Luc De Baets, Sim  Simons, Miel Vanattenhoven, Marc Van de Hoof, Juul en Peter Anthonissen, Jaap Ludecke, Mary Hehuat en mijn allerbeste leraar (en partner) ooit, Jos L. Knaepen.

Wat mijn werkterrein betreft, heb ik steeds administratieve functies vervuld. Mijn vrije tijd echter en alle verdiende centjes werden besteed aan cultuur in alle vormen: film, theater, concerten, tentoonstellingen en reizen.
Ik ben niet creatief begaafd en heb geen technische kennis. Mijn enige en oprechte criterium om cultuur te smaken is mijn hart: mijn hart geeft mijn emoties aan.

Het bezoek aan de vele jazzpodia kan niet zonder de auto. Om daar ’s avonds te geraken, is de auto onmisbaar!

Het is onmogelijk de meest bijzondere herinnering te benoemen. Er waren zoveel concerten, zoveel muzikanten, zoveel clubs en festivals en zoveel ontmoetingen met gelijkgestemden met dezelfde passie.
Toch is er één ontmoeting die er absoluut uitspringt. En dat is natuurlijk die met Jos L. Knaepen. En deze ontmoeting valt met geen woorden te beschrijven!!!

Via Jos L. kwam ik ook dichter bij onze grote Toots Thielemans; zijn concert met alle ‘rehearsals’ en ‘soudcheck’ in Carnegie Hall was uniek en wel heel bijzonder. Ik wil met fierheid vermelden dat Carnegie Hall  een foto van Jos L. gebruikte voor hun affiche.

Als door een ingeving en door omstandigheden ben ik, vroeger dan ooit gedacht, gestopt met werken. Daarom ben ik dus dankbaar voor deze extra-time met Jos L.
Jos “Jazzman” Knaepen overleed op 19 oktober 2016 op 71-jarige leeftijd. (jazzradar)

Geboren in de lente, kijk ik uit naar langere zonnige dagen, naar licht in de duisternis, zowel letterlijk als figuurlijk, naar vogeltjes, bloempjes.

Ik snak naar opnieuw mensen te ontmoeten, naar samen lachen, drinken en zat worden, naar virusvrije en jazzrijke tijden.

Concept en fotografie: Eddy Westveer