Auteur van het boek Jazz in Rotterdam, Hans Zirkzee interviewde en schreef over talloze jazzmuzikanten die een band met Rotterdam hebben of hadden. Musici die veel reizen en mensen ontmoeten hebben vaak mooie en interessante verhalen te vertellen. 
Deze biografie werd deels gepubliceerd in Jazz in Rotterdam en werd aangevuld met later beschikbaar gekomen informatie.

OP DE FOTO
Ella Fitzgerald en Annie de Reuver

Annie de Reuver was de meest populaire Nederlandse zangeres tijdens de brave naoorlogse jaren. Bij het grote publiek is zij niet bekend als jazzzangeres. Toch maakte zij in 1935 al op 17-jarige leeftijd plaatopnames met de grootste jazzsaxofonist ter wereld; Coleman Hawkins!

The Blue Blowers ontdekten Annie de Reuver
Anna Maria Clasina ‘Annie’ de Reuver werd geboren op 19 februari 1917 aan de Gedempte Slaak. De liefde voor de muziek kreeg Annie mee van haar Brabantse moeder en haar grootouders, die na het zondagse kerkbezoek in de kroeg accordeon speelden en zongen. Gedurende haar schooltijd startte zij met twee vrienden het zangtrio The Rhythm Aces. Tijdens hun optreden in de dancing van hotel Coomans in juni 1934 ontmoette zij de leden van de amateur bigband The Blue Blowers, die er ook optraden. Annie werd gevraagd met de band een aantal nummers mee te zingen. Zij kende van hun repertoire slechts drie songs waarmee zij evenwel veel succes had: It don’t mean a Thing, St. Louis Blues en Moonglow.

RAMBLERS
Op een middag in januari 1935 bezoeken Annie en de trombonist van The Blue Blowers, Jaap van Veen, het legendarische Pschorr aan de Coolsingel. Voor haar de mooiste dancing van Europa, waar op dat moment The Ramblers optreden. Zij zou best bij de band willen zingen. ‘Dat durf je niet,’ zei Jaap. Hij benadert bandleider Masman en Annie mag een nummer meezingen. Theo Uden Masman is zo tevreden over de zang van Annie dat hij haar vraagt dezelfde avond tijdens een rechtstreekse uitzending voor de AVRO-radio I can’t give you anything but love en Nasty Man te zingen. Het is het begin van een regelmatige samenwerking met de Ramblers. Zij wordt geen vaste ladycrooner van de band, volgens Masman is daarvoor geen geld…

COLEMAN HAWKINS
Op 4 februari 1935 maakte het orkest de fameuze opnames met saxofonist Coleman Hawkins. Annie zingt: Some of these Days, Hands across the table en I only have eyes for you.

Annie:
‘Ik was doodsbang voor die Hawkins. Ik vond het een enge man die vreselijk naar de drank rook. ’s Morgens om tien uur was ie al strontlazarus, de whisky walmde je tegemoet. Maar door die opnamen ben ik wel als het ware onsterfelijk geworden, want die zijn over heel de wereld uitgebracht.’

Annie de Reuver

Annie blijft bij de Blue Blowers zingen en vormt haar eigen septet met onder andere Willy Langestraat (klarinet), Martin Beekmans (slagwerk), Jan Kelder (trompet) en bassist Frans de Guise.

KULTUURKAMER
Tijdens de oorlogsjaren werkte zij met het orkest van Nico de Vries, de Decibels van Eddy Meenk, The Swing Stars van Jan Pijpers, het orkest van Dick Willebrandts, Boyd Bachman en het AVRO-dansorkest van Hans Mossel. In 1944 wordt haar verboden om op te treden, omdat zij weigerde lid te worden van de Kultuurkamer. Honger dwong haar al snel op dit besluit terug te komen. Met het orkest van Scott Powel, een bigband van dienstplichtige Amerikaanse militairen, verzorgde zij op 12 november 1945 in de Rivièrahal het eerste en zeldzame concert van een Amerikaanse dansorkest in Nederland na de bevrijding. In 1946 zingt zij bij The Red, White en Blue Stars onder leiding van Willy Kok. Deze band was de voorloper van de Skymasters, volgens velen in die tijd de beste bigband van Europa. In juni 1947 emigreerde zij met haar man Jack Philips naar Venezuela. In 1951 keert zij terug bij de Skymasters.

DE REUVERTJES
In de jaren vijftig speelt Annie voor de Nederlandse militairen met haar het orkest De Reuvertjes. Door haar samenwerking met de componist en arrangeur Tom Erich legt zij zich toe op Nederlandstalige, gemakkelijk in het gehoor liggende liedjes als Harmonica Jim, Wenen, Lied van het Pierement, Veel bittere tranen en het bekende Kijk eens in de poppetjes van mijn ogen. Jarenlang werd zij door het blad Tuny Tunes uitgeroepen tot de meest populaire zangeres van Nederland. Eind jaren zestig boekte Annie succes als platenproducer en talentscout bij de platenmaatschappijen Dureco, CNR en Telstar van Johnny Hoes. Zij was de ‘ontdekker’ van onder anderen Ben Cramer, Vader Abraham, Oscar Harris, de Kermisklanten en de zangtalenten van André van Duin.

TOT OP HOGE LEEFTIJD
Op haar zeventigste produceerde zij nog de hit Kleine Jodeljongen van Manke Nelis. Tot op hoge leeftijd bleef ‘Reuf’ optreden. Zij was vier maal getrouwd en evenzoveel keer gescheiden. ‘Twee van hen waren bedriegers, een was alcoholist, de vierde werd door haar weggezet als onanist. In één moeite door noemde zij de Zangeres zonder Naam een huichelaar en een egoïst’ (de Volkskrant). Annie de Reuver nam als echte Rotterdamse geen blad voor mond. Zij overleed op 1 januari 2016 in haar geliefde stad, 98 jaar oud. Zij had voor drie geleefd.

BRONNEN
Paul Onkenhout: ‘Postuum’ (de Volkskrant, 4 januari 2016).
Roland Vonk: ‘Archief Rijnmond’ diverse uitzendingen.
Rein Wolters: ‘Onverbloemd! 90 jaar Annie de Reuver’.
Hans Zirkzee: ‘Jazz in Rotterdam, de geschiedenis van een grotestadscultuur’.

Hans Zirkzee

Hans Zirkzee
‘mister’ jazz in Rotterdam,
muziekdocent,
saxofonist,
concertorganisator,
schrijver, jazz-historicus,
auteur van Jazz in Rotterdam
(de geschiedenis van een grotestadscultuur),
winnaar Dutilh-Prijs 2016

OVER R†JAM
Stichting Rotterdam Jazz Artists Memorial